Eind 2005, begin 2006, werd Glass’ 8ste Symfonie opgenomen door het Bruckner Orchester. Rond die tijd ontdekte een getalenteerde jonge Oostenrijkse pianist, het werk. Orange Mountain Music presenteert nu de “Symphonie for Solo Piano”, een virtuoze solo-pianoversie van de 8ste Symfonie van Philip Glass, gearrangeerd en uitgevoerd door die getalenteerde, jonge, Oostenrijkse pianist. Hij heet, Pawel Markowicz. 
De opname van Glass’ Achtste symfonie, misschien wel zijn meest dynamische symfonie, werd uitgebracht in mei 2006. Op dat moment hoorde Markowit, de nieuwe Glassymfonie, kocht de OMM-opname die was uitgebracht, en verwierf de orkestpartituur. Gedurende het grootste deel van de laatste 14 jaar, heeft hij zijn solo piano reductie van deze uiterst gecompliceerde symfonie, verfijnd en geperfectioneerd. De Achtste symfonie van Glass was een soort keerpunt. Beginnend rond het millennium, ging het creatief leven van Glass in een stroomversnelling. In 2005 ging niet alleen zijn Zevende symfonie in première, maar ook zijn grote opera “Waiting for the Barbarians” en niet minder dan vijf grote filmpartituren.
Na elf opera’s, (nu zijn dat er al 22), begon Philip Glass in 1992, op vraag van Russel Davies, aan een symfonische cyclus. Het eerste resultaat waren twee drieledige symfonieën. Eerst kwam “Low” (1992), in opdracht van het Brooklyn Philharmonic Orchestra, op thema’s uit “Subterraneans”, “Some Are” en “Warszawa” uit het gelijknamig album uit 1977 van David Bowie en Brian Eno en in 1994 volgde een tweede, die hij omschreef als een studie in polytonaliteit in de lijn van Honegger, Milhaud en Villa-Lobos. Heel interessant. In 1995 volgde zijn derde symfonie gecomponeerd voor de 19 solostrijkers van het Kamerorkest van Stuttgart. Russel Davies was op dat ogenblik de dirigent van dat orkest. 
In 1996 volgde “Heroes”, zijn vierde symfonie, die hij de naam gaf van de geweldige song van David Bowie, “We can be Heroes, Just for one day”, In 1999 volgde zijn vocale vijfde symfonie, “Requiem, Bardo and Nirmanakaya”, voor het Festival van Salzburg en het Radio Symphonie Orchester Wien dat toen gedirigeerd werd door…jawel, alweer, Dennis Russell Davies.
In 2002 volgde zijn zesde symfonie “Plutonium Ode”, voor sopraan en orkest, op het gelijknamig episch gedicht van Allen Ginsberg. “A massive new work dense with nuclear-proliferation anxiety”. Alstublieft. Deze indrukwekkende symfonie ging in het Brucknerhaus in Linz en in Carnegie Hall in première op zijn 65ste verjaardag. In 2005 volgde zijn Symfonie nr. 7, “A Toltec Symphony”, gecomponeerd in opdracht van het National Symphony Orchestra, dat de zestigste verjaardag vierde van dirigent Leonard Slatkin. De première was in januari 2005 in het John F. Kennedy Center for the Performing Arts in Washington, DC door het National Symphony Orchestra en het Master Chorale of Washington o.l.v. Leonard Slatkin. 
Met zijn 8ste symfonie keerde Glass in 2005 terug naar de louter instrumentale symfonie. Deze ging in première in november 2005 in de Brooklyn Academy of Music in New York City, door het Bruckner Orchester Linz o.l.v. Dennis Russell Davies (°1944) (foto’s). De symfonie in drie bewegingen (Mouvements) bevat o.a. uitgebreide solopartijen, bv. de mooie fluit- en harpvariatie in de melancholische tweede beweging.
“Dennis Russell Davies asked me think of the orchestra as a collection of virtuoso instruments as you would find in a concerto formation. Symphony No. 8 starts from this point in presenting ideas involved with timbre, density, structure, and melody.” (P.Glass).
Davies’ opmerkelijke opnames omvatten veel van de opera’s en symfonieën van Philip Glass, waaronder de 5de symfonie, die is opgedragen aan Davies. Hij dirigeerde ondertussen tijdens een nieuwjaarsconcert 2012 in Linz, de 10de Symfonie van Glass in première, en op de 80ste verjaardag van Philip Glass, op 31 januari 2017, dirigeerde Davies de première van Glass’ Symfonie nr. 11 in Carnegie Hall in New York.
Pawel Markowicz (foto) werd in 1989 in Krakau geboren maar groeide op in Oostenrijk. Hij studeerde piano, directie en compositie in Wenen en voltooide in 2018 zijn master in koordirectie aan de Art University Graz. Op bekende zomerfestivals zoals het Aspen Music Festival in de VS vervolledigde hij zijn opleiding. Zijn diverse muzikale activiteiten omvatten tal van concertuitvoeringen, montage, composities en assistent-regisseurswerk voor orkestopnamen. Zijn passie voor filmmuziek bracht hem naar “Best of Film Music Tomek”, waar hij nu onder meer werkt als Head of Music Preparation voor “Hollywood in Vienna”, een jaarlijks symfonisch filmmuziekgala in het Wiener Konzerthaus, waar de “Max Steiner Film Music Achievement Award” wordt uitgereikt.
Tijdens elke jaargang van wordt een van ’s werelds meest gerenommeerde filmcomponisten geëerd door de stad Wenen met zijn of haar werk, uitgevoerd door de Vienna Radio Symphony Orchestra. Het galaconcert werd in 2007 geïnitieerd door producent Sandra Tomek (B.O.F.M.) en sindsdien geproduceerd door B.O.F. M. en co-producenten, Christian Pöttler en Michael Balgavy. De registratie van het gala wordt uitgezonden door de Oostenrijkse publieke omroep ORF. De “Max Steiner Film Misic Achievement Award” is een erkenning door de stad Wenen voor buitengewone prestaties in het genre filmmuziek. 
De prijs herdenkt de legendarische, Joods-Weense filmmuziekpionier, Max Steiner (1888-1971), de componist van o.a. de filmmuziek voor “Gone with the Wind” (1939), die in 1929 verhuisde naar Hollywood.
Philip Glass Symphonie for Solo Piano Pawel Markowicz cd Orange Mountain Music OMM0145