Het Richter Ensemble speelt muziek uit de 17de – tot en met de 20ste eeuw uitsluitend op darmsnaren. Het wendt de historische uitvoeringspraktijk aan om het gevoel voor de ontwikkeling van de muzikale taal door de eeuwen heen aan te scherpen. Hierdoor is daarenboven de toegang tot deze werken minder een uitdaging voor de niet-professionele luisteraar. Deze benadering bevat een heel ander klankpalet en onthult een romantische taal en nuances die vaak over het hoofd worden gezien door strijkkwartet ensembles met metalen snaren.
Het Richter ensemble (foto) is o.a. hartstochtelijk toegewijd aan de muziek van de Tweede Weense School en heeft op basis van zijn onderzoek besloten om de perceptie van deze muziek in een nieuwe richting te sturen, op het pad van herontdekking. Niet alleen omwille van zijn moderniteit, maar ook van zijn connecties met het verleden. Daarom zijn de musici een project gestart om de volledige werken voor strijkkwartet van de Tweede Weense School op te nemen, deze in een historische context te plaatsen en ze te combineren met ongebruikelijke werken van andere componisten. Hun eerste productie heet “Wien 1905-1910” en bevat muziek van Webern, Schönberg en Berg: Weberns “Langsamer Satz”, Schönbergs Strijkkwartet nr. 2 met mezzosopraan (Mireille Lebel), zoals oorspronkelijk bedoeld, en Bergs Strijkkwartet op. 3. De leden zijn Rodolfo Richter en Rebecca Huber, viool, David Wish, altviool en Jennifer Morsches (in Webern en Berg) en Julien Barre (in Schoenberg), cello.
Anton Webern (foto) componeerde zijn Langzame beweging voor strijkkwartet in juni 1905, maar het werd pas in mei 1962, in Seattle, publiekelijk uitgevoerd. De Langsamer Satz is ontstaan tijdens een wandeltocht in Neder-Oostenrijk met zijn nicht, Wilhelmine Mörtl, die later zijn vrouw werd. Het is liefdesmuziek, zoals Webern extatisch verwoordde, een uitstorting van de 21-jarige componist, wiens studie bij Arnold Schönberg de vorige herfst was begonnen. De Langsamer Satz is tonale muziek, zij het chromatisch en stevig verankerd in een traditie die zich uitstrekte van Liszt tot Mahler. Met zijn ca.13 minuten is de Langsamer Satz marginaal de langste van alle Webern-werken, zelfs langer dan “In Sommerwind” die eraan voorafging, of de Passacaglia, op. 1, beide orkestraal, dat volgde. Het heeft een grondtoon, do klein, en een traditionele sonatestructuur.
Schönberg componeerde zijn 2de Strijkkwartet in vier bewegingen tijdens een zeer emotionele tijd in zijn leven. Hoewel het de toewijding draagt “aan mijn vrouw”, werd het strijkkwartet gecomponeerd tijdens de affaire die Mathilde Schoenberg (foto) in 1908 had met de kunstschilder, Richard Gerstl. 
Het Strijkkwartet werd voor het eerst uitgevoerd door het Rosé Quartet en de sopraan Marie Gutheil-Schoder. In de tweede beweging citeerde Schönberg het Weens volkslied “O du lieber Augustin”. De derde en vierde bewegingen zijn vrij ongebruikelijk voor een strijkkwartet, aangezien ze ook een vocale sopraanpartij bevatten, op poëzie, met name 2 gedichten, “Litanei” en “Entrückung”, van Stefan George (1868-1933).
Het Strijkkwartet in twee bewegingen, op. 3 van Alban Berg, werd gecomponeerd in 1910, maar werd pas uitgegeven in 1920. Het strijkkwartet is een van Bergs meest originele composities. De algemene klank doet denken aan Schönbergs 2de Strijkkwartet en is eerder gecomponeerd in de lijn van de romantiek. Het was Bergs eerste uitgebreide compositie die consequent gebaseerd was op symmetrische toonhoogteverhoudingen en contrapuntische, dodecafonische technieken. Samen met Bergs Pianosonate op. 1 ging het aan zijn verloofde, Hélène Nahowski, opgedragen Strijkkwartet, in april 1911 in de Musikverein in Wenen, in première. Enkele dagen later werd Hélène Nahowski, mevrouw Berg.
Mireille Lebel, geboren in Calgary, Alberta en opgegroeid op in Vancouver, British Columbia, studeerde zang aan de Universiteit van Toronto en de Université de Montréal. Na haar studie ontving ze beurzen van de Canada Council for the Arts en de Jacqueline Desmarais Foundation for Young Canadian Opera en kreeg ze een plaats in het Atelier Lyrique artist-in-residence-programma van de Opéra de Montréal. Ze was een prijswinnaar van de Jeunes Ambassadeurs Lyriques-wedstrijd in Canada en kreeg vervolgens in 2009 een positie aangeboden in het ensemble van Theater Erfurt in Thüringen. Sinds ze in 2014 Theater Erfurt verliet, maakte ze succesvolle debuten met operagezelschappen en orkesten over de hele wereld, in Europa en Noord-Amerika.
Rodolfo Richter (foto) werd opgeleid tot violist door Klaus Wusthoff en Pinchas Zuckermann en studeerde compositie bij Hans Joachim Koellreutter en Pierre Boulez. Hij studeerde barokviool bij Monica Huggett aan de Royal Academy of Music en speelde sindsdien met toonaangevende, Britse ensembles. Ook als kamermusicus veel gevraagd, werkte hij regelmatig mee aan concerten en opnames met de Bach Players, Sonnerie en Hausmusik. Van 2002 tot 2007 maakte hij deel uit van het veelgeprezen Palladian Ensemble, nu bekend als het Palladian Trio.
Webern: String Quartet, Op. post. (1905)
Schoenberg: String Quartet No. 2 in F sharp minor, Op. 10 (1908)
Berg: String Quartet, Op. 3 (1910)
Vienna 1905-1910 Schoenberg Webern Berg String Quartets Richter Ensemble with Mireille Lebel cd Passacaille PAS1093