Het sociaal en muzikaal leven in het Biedermeier Wenen tijdens het eerste decennium van de 19^de eeuw, zorgde voor een grote vraag naar dansen die plaatsvonden in de woningen van rijke burgers. Met hun echo’s van het Oostenrijks platteland, waren Schuberts volksmuziekachtige Ländler, dansen in 3/4 maat, voorlopers van de wals. De reeksen van 16 en 17 Ländler, gecomponeerd tegen het einde van zijn leven, toen Schubert zijn grootste werken componeerde, vallen op door hun melodische inventiviteit. De 16 zijn opgedragen aan de dames van Wenen en staan bekend als de “Wiener Damen-Ländler”, terwijl de Écossaises, bedoeld waren voor tegenover elkaar liggende lijnen van dansers in paren. Geniet mee met Daniel Lebhardt van de vreugde en onweerstaanbare en soms behoorlijk uitzinnige vindingrijkheid van deze heerlijke juweeltjes.Dansen bleven een belangrijk element in de composities van Schubert. Hun eenvoudige, kortstondige repetitieve vormen dienden voor gebruik bij sociale contacten. Schuberts Ländler weerspiegelden in hun gepubliceerde vorm tot op zekere hoogte de sociale dansen waarvoor hij wellicht een begeleiding improviseerde. Zijn 17 Ländler, D. 366 werden vóór 1824 geschreven, met nrs. 16 en 17 uitgegeven in Wenen tegen die datum, in een verzameling stukken, samengesteld door de nieuw opgerichte uitgeverij Sauer & Leidesdorf, later Leidesdorf, en uiteindelijk verkocht aan Diabelli, uitgevers van een aantal liederen van Schubert. De 16 Ländler, Op. 67, D. 734, de “Wiener Damen-Ländler”, werden gecomponeerd vóór 15 december 1826, de datum van de ontmoeting van Schubert en zijn vrienden in het huis van Joseph von Spaun, een gebeurtenis vastgelegd in de beroemde tekening (foto) uit 1868 door de kunstenaar Moritz von Schwind. Het programma eindigt met twee Écossaises, toen populaire dansen, waarvan de titel eerder enkel in naam deed denken aan Schotland, een toen nog onbekend en afgelegen, maar romantisch land.In de tijd van Schubert ontwikkelde het menuet zich, in zijn instrumentale vorm, tot een meer betekenisvolle structuur, een lichte beweging als overbrugging tussen een symfonische langzame beweging en een finaal rondo. De menuetten van Schubert behielden weliswaar over het algemeen hun choreografische functie, hoewel ze blijkbaar in een minder onmiddellijke, praktische behoefte voorzagen. Zijn menuet in A, D. 334 werd in september 1815 gecomponeerd en heeft een E majeur Trio. Het Menuet in A mineur, D. 277a,  waarschijnlijk uit dezelfde maand, heeft daarentegen een F majeur Trio. De 3 menuetten, D. 380, elk oorspronkelijk met twee trio’s, werden gecomponeerd op 22 februari 1816. Het menuet nr. 1 in E heeft twee trio’s in dezelfde toonsoort, het menuet nr. 2 in A heeft een tweede trio in D, en het menuet nr. 3 in C is onvolledig. Een tweede trio ontbreekt. De 2 menuetten, D. 91, respectievelijk in D en in A, elk met twee trio’s, dateren van 22 februari 1813. Er zijn vermoedelijke pogingen geweest om het menuet in Cis mineur, D. 600 en het Trio in E majeur, D. 610, te koppelen om een ​​afzonderlijke sonatebeweging te vormen. De datering van de twee bewegingen, D. 600 in 1813 en D. 610 in 1818, maakt dit echter onwaarschijnlijk. Het menuet in E, D. 335, met twee trio’s, dateert eveneens uit 1813.Daniel Lebhardt, geboren in Hongarije, studeerde aan de Franz Liszt Academie bij István Gulyás en Gyöngyi Keveházi en aan de Royal Academy of Music bij Pascal Nemirovski. Hij werd in 2015 geselecteerd door Young Classical Artists Trust (YCAT) en is momenteel gevestigd in Birmingham, waar hij is ingeschreven voor een Advanced Diploma in Performance aan het Koninklijk Conservatorium. In 2014 won Daniel Lebhardt de eerste prijs bij de audities van Young Concert Artists International in Parijs en New York. Een jaar later werd hij uitgenodigd om muziek op te nemen van Bartók voor Decca en in 2016 won hij de Most Promising Pianist-prijs op de Sydney International Competition. Als kamermusicus speelt hij regelmatig samen met de violist Benjamin Baker (foto) en het Castalian Quartet.Schubert Ländler Minuets Écossaises Daniel Lebhardt, Piano cd Naxos 8.574277