Barthold Heinrich Brockes’ passietekst is één van de meest voorkomende in de muziekgeschiedenis en was de enige Duitse tekst die door Händel werd gebruikt als tekst voor een grootschalige, religieuze compositie. De originele partituur is verloren, maar er bestaat een versie, die gekopieerd werd door Johann Sebastian Bach. 
Het ensemble op historische instrumenten, Arcangelo (foto), specialisten in het barokrepertoire, heeft ervoor gekozen om Händels Brockes-Passion te presenteren onder leiding van Jonathan Cohen. Ze worden vergezeld door de stemmen van Sandrine Piau, wiens talrijke Händel-opnames als maatstaf worden beschouwd, de tenor Stuart Jackson en de bariton Konstantin Krimmel, die onlangs zijn debuutrecital voor Alpha (Saga, ALPHA549) uitbracht. Samen laten ze de opera-pracht herleven van een werk dat voor het eerst werd uitgevoerd in 1719 en waarvan wordt aangenomen dat het talrijke passages heeft beïnvloed van J.S. Bachs Johannes Passion, die een paar jaar later werd gecomponeerd.
De Brockes Passion, of “Der für die Sünde der Welt gemarterte und sterbende Jesus” werd in 1712 gepubliceerd. Barthold Heinrich Brockes (1680-1747) uit Hamburg, was een Duitse dichter uit de periode van de Verlichting. Brockes werd bekend omdat o.a. zowel Telemann, Händel als Bach, teksten van hem hebben getoonzet. Ook Picander, de tekstschrijver van Bachs Koffiecantate, de Matthäus-Passion en het Weihnachtsoratorium, putte inspiratie uit teksten van Brockes. In 1716 verscheen de naar Brockes genoemde “Brockes-Passion”, een Passie-oratorium van Telemann op tekst van Brockes.
Brockes (foto) studeerde rechtsgeleerdheid in Halle en maakte reizen naar Italië, Frankrijk en Nederland. Hij vestigde zich vanaf 1704 in Hamburg. In 1720 werd hij benoemd als lid van de Hamburgse gemeenteraad, bekleedde diverse functies in het bestuur van de stad en was zes jaar magistraat in Ritzebüttel in Neder-Saksen. Het libretto van ”Der für die Sünden der Welt gemarterte und sterbende Jesu” was één van de eerste passie-oratoria, een vrije en poëtische meditatie op het passieverhaal zonder een strikt evangelisch karakter.
Barthold Heinrich Brockes (foto) was een invloedrijke Duitse dichter die de traditionele vorm van het passie oratorium herwerkte met beschouwende en beschrijvende poëzie van emotionele aard. Hij was de auteur van o.a. “Irdisches Vergnügen in Gott, bestehend in Physicalisch- und Moralischen Gedichten” (9 delen, 1721–1748) Zijn verzen drukten een vrome houding uit t.o.v. de natuur en gaven een religieuze interpretatie van natuurfenomenen, hetgeen een vernieuwing was in de Duitse poëzie. Dit bereidde mede de weg voor dichters als Klopstock. 
De tekst van de “Brockes Passion” werd bewonderd en werd wel dertien keer op muziek gezet in het barokke Duitsland. In Brockes’ versie vertelt een tenorevangelist in recitatieven, gebeurtenissen uit alle vier de evangeliën over Jezus’ lijden en dood. Personen van het evangelieverhaal (Jezus, Petrus, Pilatus, e.a.) hebben dialoogpassages in recitatieven, een koor zingt passages die de declamatie van de menigte weergeven, en poëtische teksten, soms in de vorm van aria’s, soms in koralen reflecteren de gebeurtenissen. Sommige van de aria’s zijn voor de personages van de Passie, Jezus zelf, Petrus, e.a. Maria, de moeder van Jezus, die niet voorkomt in de Evangelieverantwoording van de Passie, heeft ook een zingende rol, en fictieve karakters zoals de Dochter van Zion en vier Gelovige zielen, observeren en becommentariëren ook.
De bekendste toonzetting van Brockes’ tekst is deze van Händel, HWV 48. Onder de twaalf andere componisten die deze tekst hebben getoonzet waren o.a. Reinhard Keiser (1712), Telemann (1716), Johann Mattheson (1718), Johann Friedrich Fasch (1723) ), Gottfried Heinrich Stölzel (1725) en Johann Caspar Bachofen (1759). Vier van de op dat moment bekende toonzettingen, deze van Kaiser, Telemann, Händel en Mattheson, werden in 1719, 1722, 1723 en 1730, uitgevoerd gedurende vier avonden. Sinds 1712 woonde de weliswaar in Duitsland geboren Handel in Londen. Het is niet precies bekend waarom of wanneer Händel de tekst van de Brockes Passion, op muziek zette, maar het is bekend dat het werk in 1719 in Hamburg werd uitgevoerd.
Händels toonzetting is een lang en contemplatief werk voor vocale solisten, koor en instrumentaal ensemble met enkele bijzonder mooie passages, zoals het duet voor Maria en haar zoon. De enkele koren, verrassend, gezien de latere grootschalige koorwerken van Händel, zijn kort in vergelijking met de aria’s, waarvan sommige in operastijl, andere met eenvoudige begeleiding van een solo-hobo of obbligato-viool. Johann Sebastian Bach kopieerde grote delen van de Brockes Passion en werd beïnvloed door het werk in zijn eigen Johannes Passie. Een uitvoering die u niet mag missen!
Jonathan Cohen (°1977) is een Engelse cellist en dirigent. Hij is artistiek directeur en oprichter van het Brits ensemble Arcangelo, artistiek directeur van Tetbury Music Festival, artistieke partner van het Saint Paul Chamber Orchestra (Minnesota, VS), muziekdirecteur van Les Violons du Roy (Canada), waarmee hij trouwens het volledige seizoen 2018-19 zal leiden, en Associate Conductor van Les Arts Florissants. Hij is zonder enige twijfel één van de beste musici van Groot-Brittannië die een opmerkelijke carrière als dirigent, cellist en toetsenist heeft opgebouwd. Hij staat bekend om zijn passie en toewijding aan kamermuziek en hij breidt zich uit naar diverse activiteiten zoals barokopera en het klassiek symfonisch repertoire. Naast zijn drukke agenda als gastdirigent geeft hij leiding aan “Arcangelo” waarmee hij in heel Europa regelmatig optreedt op een aantal van de meest prestigieuze festivals en concertzalen.
Jonathan Cohen en Arcangelo hebben een breed scala aan muziek opgenomen, van Porpora en Händel, tot Gluck en Mozart, waaronder albums voor Hyperion Records met solisten als Nicolas Altstaedt (cello), Christiane Karg (sopraan), Iestyn Davies (contratenor) en Christopher Purves. Nadat hij zijn studie aan het Clare College in Cambridge had afgerond, begon Jonathan zijn carrière als cellist. Hij trad op als gast met veel van de belangrijkste orkesten en ensembles in het Verenigd Koninkrijk, zowel met symfonische muziek als met barokmuziek. Vanuit deze ervaring ontwikkelde Jonathan Cohen een unieke crossover-specialiteit op het gebied van uitvoering van oude muziek en interesse in historische instrumenten. 
De schitterende uitvoerders zijn Arcangelo, Alex Potter, Stuart Jackson (tenor, evangelist), Konstantin Krimmel bariton, Jezus) (foto), Sandrine Piau (sopraan, Tochter Sion) (foto), Andrew Tortise, Mhairi Lawson, Jonathan Cohen, Matthew Long, Mary Bevan, Marcus Farnsworth, David Allsopp en William Gaunt.
Handel Brockes-Passion Sandrine Piau Stuart Jackson Konstantin Krimmel Arcangelo Jonathan Cohen 2 cd Alpha ALPHA644
Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.
Michel Dutrieue.
