In de prestigieuze reeks, “The Romantic Piano Concerto”, van het label hyperion, verscheen nu de opname van 2 Pianoconcerti van de compleet vergeten, Armeense pianist en componist, Stéphan Elmas (1862-1937). Een heuse ontdekking.
Stéphan Elmas (1862-1937) werd geboren in een familie van rijke ondernemers in Smyrna (nu İzmir), een stad in het Ottomaanse rijk. Al snel werd ontdekt dat de kleine jongen een wonderkind was. Hij kreeg pianolessen en begon meteen korte pianostukken te componeren met behulp van een plaatselijke muziekleraar. Al op dertienjarige leeftijd speelde de jongen een Liszt recital. In juli 1879 vertrok hij, aangemoedigd door zijn leraar, naar Weimar, Duitsland, in de hoop daar auditie te doen voor Franz Liszt. Liszt raadde hem Anton Door en Franz Krenn in Wenen aan. Daar debuteerde hij in 1885. Elmas componeerde veel karakterstukken, waaronder walsen, mazurka’s, nocturnes en impromptu’s, en droeg zijn 6 Etudes (1881) op aan Franz Liszt.
Elmas bleef in contact met Liszt en vroeg regelmatig om zijn advies. In 1886 keerde hij kort terug naar Smyrna om de begrafenis van zijn vader bij te wonen, maar keerde terug naar Wenen in de overtuiging dat Europa hem meer te bieden had. Na een succesvol recital in de Bösendorfer Saal in Wenen, in februari 1887, het jaar van zijn 2de Pianoconcerto, volgden artistieke triomfen in Frankrijk, Engeland, Duitsland, Oostenrijk en Italië. Hij programmeerde voornamelijk zijn eigen werken, maar speelde ook Beethoven, Chopin en Schumann. Tijdens zijn reizen maakte Elmas kennis met o.a. Anton Rubinstein, aan wie hij in 1882, zijn 1ste Pianoconcerto opdroeg, Jules Massenet, en de Franse pianist, Joseph-Édouard Risler. In 1912 vestigde hij zich in Genève, waar hij bleef componeren, lesgeven en optreden. Na verloop van tijd werd Elmas echter slechthorend en sloot zich af van de wereld, in het gezelschap van de schilderes, Aimée Rapin (1868-1956).
De Britse pianist en dirigent Howard Shelley OBE (°1950) volgde zijn opleiding aan de Highgate School en het Royal College of Music. Na het winnen van de hoofdprijs aan het Royal College of Music aan het einde van zijn eerste jaar, begon de carrière van Howard Shelley met een succesvol recital in Londen en een BBC Proms-concert op televisie met het London Symphony Orchestra onder leiding van Michael Tilson Thomas in hetzelfde seizoen. Sindsdien trad hij regelmatig op in het VK, Europa, Scandinavië, Noord-Amerika, Rusland, Australië en het Verre Oosten. Hij heeft ook meer dan vijfenzeventig commerciële opnames gemaakt. In 1994 werd hem een Honorary Fellowship van het Royal College of Music toegekend door de Prince of Wales. Als pianist heeft hij over de hele wereld opgetreden, uitgezonden en opgenomen met toonaangevende orkesten en dirigenten, onder wie Vladimir Ashkenazy, Pierre Boulez, Sir Adrian Boult, Colin Davis, Mariss Jansons, Gennady Rozhdestvensky en Kurt Sanderling. Tijdens de veertigste verjaardag van Sergei Rachmaninovs overlijden werd hij de eerste pianist ooit die de complete pianowerken van de componist in concert uitvoerde. De vijf Londense recitals, in de Wigmore Hall in Londen, werden trouwens volledig uitgezonden door de BBC.
Ter gelegenheid van de vijftigste sterfdag van Rachmaninov speelde Howard Shelley veel concerten, waaronder een recital in het Gewandhaus in Leipzig op de dag zelf (28 maart 1993), en een recital in de villa van Rachmaninov in Luzern op uitnodiging van de kleinzoon van de componist. Hij gaf complete cycli van Rachmaninov-concerti met het Royal Scottish National Orchestra, Beethoven-concerten met het BBC Philharmonic Orchestra en Mozart-concerto-series met de London Mozart Players, Camerata Salzburg en het Munich Symphony Orchestra. In maart 2015 voerde hij voor het eerst Rachmaninovs derde Pianoconcerto uit onder leiding van zijn zoon, Alexander Shelley, samen met de Neurenbergse symfonie. Howard Shelley was ook te zien in een documentaire van Rachmaninov die op BBC-televisie werd vertoond. Tijdens de New Year Honours 2009 werd hij benoemd tot Officier in de Orde van het Britse Rijk (OBE).
Het Australisch symfonieorkest, Tasmanian Symphony Orchestra (TSO), gevestigd in Hobart op Tasmanië, is het kleinste van de zes orkesten, opgericht door de Australian Broadcasting Corporation (ABC). Het werd opgericht in 1948 en van 1973 tot 1998 was de thuisbasis van het orkest de ABC Odeon, een gerenoveerde voormalige bioscoop, gebouwd in 1916, als replica van het Strand Theatre in New York. Momenteel huist het orkest in de Federation Concert Hall. Het orkest ontvangt subsidies van de regering van Tasmanië en de federale regering en speelt in zalen op Tasmanië en de rest van Australië, waaronder de Federation Concert Hall, Tolosa Park in Glenorchy, het Princess Theatre en de Albert Hall beide in Launceston, het gemeentehuis van Burnie, het Devonport Entertainment Centre, Wrest Point Entertainment Centre in Sandy Bay en de City Recital Hall in Sydney. Belangrijke sponsors van het orkest zijn de bedrijven Hydro Tasmania, Bass and Equitable Building Society en het stadsbestuur van Hobart. Tot de opvallende opnames die het orkest maakte behoren de complete werken van Ignaz Moscheles voor piano en orkest, met Howard Shelley als solist en dirigent. Het TSO ging op tournee naar Israël, Griekenland, Zuid-Korea en Indonesië, evenals in heel Australië.
Er is geen meer toegewijde pleitbezorger voor deze romantisch, lyrische muziek dan Howard Shelley die alle technische uitdagingen van deze werken met het grootste gemak beheerst. Howard Shelley bewijst opnieuw dat hij de gepassioneerde voorvechter en verdediger is van het vergeten maar rijk, romantisch concertrepertoire. De genuanceerde en ingrijpende frasering van de pianist, zijn breed dynamisch bereik en zijn voortdurend zingende toon, zijn een meerwaarde voor deze bijzonder mooie muziek. Beide concerti bevatten gracieus passagewerk, dat Shelley met zwier en gepast élan uitvoert. Warm aanbevolen.
The Romantic Piano Concerto 82 – Elmas Piano Concertos Howard Shelley (piano), Tasmanian Symphony Orchestra cd Hyperion CDA68319