We bezoeken weleens musea en lezen boeken over kunst, maar de drempel naar kunst kopen blijft hoog. We denken dat kunst onbetaalbaar is, dat we eerst jaren kunstgeschiedenis moeten studeren, of dat kunst bij de sofa moet passen. De vooroordelen en misvattingen zijn legio. Het mag dan complex lijken, maar iedereen kan volgens Sofie Van de velde, kunst leren waarderen.
Galerie Ronny Van de Velde handelt vanaf eind jaren 1970 in schilderijen en beeldhouwwerk, tekeningen en grafiek van de 19de – en 20ste eeuw. Dankzij een steeds bredere expertise en het vertrouwen van particuliere en institutionele verzamelaars, heeft de galerie, wereldwijd, een toonaangevende plaats verworven in de kunstwereld. Na meer dan 25 jaar van tentoonstellingen, vaak met museale allure en belangrijke catalogi, onder meer rond Marcel Duchamp, Man Ray, Marcel Broodthaers en James Ensor, René Magritte, Francis Picabia, Georges Vantongerloo,Leon Spilliaert en Félicien Rops, is de galerie sinds 2001 gevestigd in een magistraal herenhuis uit de belle époque in Antwerpen.
Voor de grote tentoonstellingsprojecten wordt nu samengewerkt met musea. Hoogtepunten van de afgelopen jaren waren JJ.Grandville in 2011 en George Grosz en Otto Dix in 2013 in het Museum Félicien Rops te Namen en in het Museum du Temps te Besançon. Ronny Van de Velde’s project “Museum to Schaal 1/7” werd getoond in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten te Brussel (2013), in het Baker Museum te Florida, in De Kunsthal te Rotterdam en De Ghisla Fondation te Locarno (2017). Vanaf juni 2018 maakt dit geheel deel uit van de verzameling van de Universiteit Antwerpen en kan gratis bezocht worden op de Stadscampus, Rodestraat 14, Antwerpen. https://www.uantwerpen.be/nl/
Sinds mei 2012 heeft de galerie een permanente tentoonstellingsruimte in Knokke. Bij de meeste tentoonstellingen zowel bij de thematische tentoonstellingen zoals bij Conceptual Art, Dada in Knokke, Les Mots et les Images, Vision and Motion als bij de individuele tentoonstellingen o.a. Willy de Sauter, Ann Veronica Janssens, Boy en Eric Stappaerts verschijnen geïllustreerde catalogi, waarbij beroep wordt gedaan op auteurs zoals o.a. Xavier Canonne, Jan Ceuleers, Emmanuel Guigon, Luc Lambrecht e.a.
De legendarische Ronny Van de Velde (foto) studeerde in de late jaren ’60, vormgeving in de Cadixstraat in Antwerpen. Via John Trouillard, een van zijn leraars, maakte hij tijdens zijn opleiding kennis met een ander vak, dat van kunsthandelaar. Trouillard was destijds de drijvende kracht achter Ad Libitum, een galerie die de internationale avant-garde van de jaren zestig naar Antwerpen bracht.
In 1958 openden John Trouillard en zijn echtgenote Jacqueline Reydams deze galerie in hun appartement aan de Schrijnwerkersstraat in Antwerpen. Ze besloten zich te richten op de internationale avant-garde. Vanaf de opening ontving de galerie verschillende tentoonstellingen van leden van de Duitse groep Zero. Ze onderhield contacten met Yves Klein, met Lucio Fontana en ook met Joseph Beuys. Met enkele kunstenaars sloot de galerie een exclusiviteitscontract af. Het koppel Trouillard lag aan de basis van de tentoonstelling ‘Dynamo’ in het Paleis voor Schone Kunsten van Brussel eind 1962, die het werk bevatte Hans Mack, Otto Piene en Günther Uecker. Ad Libitum droeg ook bij aan de FORUM tentoonstellingen in Gent in 1961 en 1962.
De galerie was ook erg geïnteresseerd in het Nouveau Réalisme. Zo organiseerde ze eind 1963 een reeks tentoonstellingen gewijd aan leden van de Franse groep: Arman, Christo, Daniel Spoerri, Gérard Deschamps, Jacques Villeglé. De galerie zette haar activiteiten stop in 1971. Het archief bevat uitnodigingen, foto’s en briefwisseling van Jacqueline Reydams en John Trouillard met kunstenaars en andere galeriehouders zoals Arman, Pol Bury, Alik Cavaliere, Achille Guglielmo Cavellini, Christo, Niki de Saint-Phalle, François Dufrêne, Richard Feigen, Konrad Fischer, Lucio Fontana, Claude Georges, Claude Gilli, Jochen Hiltmann, Phillip King, Diana I. Kingsmill, Konrad Klapheck, Peter Klasen, Yves Klein, Tetsumi Kudo, Julio Le Parc, Roland Piché, Otto Piene, Jean-Pierre Raynaud, Martial Raysse, Tony Reichardt, Ulrich Rückriem, Jésus-Rafael Soto, Daniel Spoerri, Joe Tilson, Jean Tinguely, Trini Ciacia en Jacques Villeglé.
“Trouillard”, zo vertelde Ronny Van de velde, “gaf typografie op de academie, maar praatte tussendoor veel over zijn kunstaankopen in het buitenland. Hij zag dat ik geïnteresseerd was en nam me soms apart om nieuwe aanwinsten te tonen. Ik herinner me fenomenale werken die hij meebracht uit New York. Van Jim Dine tot Andy Warhol. Maar ook werken van bijvoorbeeld Gerhard Richter en Günther Uecker. Na verloop van tijd vroeg hij me of ik als convoyeur mee wilde gaan om een werk van de Franse kunstenaar César te leveren aan de Tate Gallery in Londen. En ja, Londen in die tijd: mijn wereld ging helemaal open … Van dan af volgde ik ook in Antwerpen het artistieke circuit systematisch.’
“Het kunstwerk dat ik het begin van mijn collectie mag noemen”, vertelt dochter Sofie, “was een idyllisch landschap in mousse van de Italiaanse kunstenaar, Piero Gilardi (°1942)”. Het kwam onverwacht op mijn pad toen ik een jaar of veertien was. We waren met het hele gezin op weg naar een optreden van Bob Dylan, hij was een beetje ons gedeelde idool. Het was ook het eerste concert ooit dat ik bijwoonde. Toen ik zestien jaar was, creëerde ik mijn eerste Wunderwall. Ik had enkele leuke werken en ervaringen gesprokkeld, en die wilde ik op een of andere manier visueel vormgeven. Met kleine werkjes, persoonlijk aan mij opgedragen, componeerde ik mijn eerste Wunderwall: een tekeningetje van Keith Haring, een handtekening van de leden van De La Soul die in de AB waren geweest, enkele inkomtickets van andere leuke concerten…”
“Het was een visuele weergave van de belevingswereld waarin ik me toen bevond”, zo vervolgt ze. “Deze Wunderwall veranderde in de loop van mijn leven meermaals, mede onder invloed van de mensen met wie ik samenleefde, maar ook van de veranderende interesses die ik ontwikkelde. Zo maakte ik ooit een Wunderwall met werken van Félicien Rops, Pablo Picasso, James Ensor, Francisco Goya… Allemaal heel relevante werken die voor mij een overgang betekenden naar een andere fase in mijn leven. Nadat ik deze Wunderwall jaren had laten hangen, kreeg ik het gevoel dat de kunstgeschiedenis me genoeg had gevoed en dat ik meer ruimte wilde maken voor jong talent”. Over dit alles en nog zo veel meer, schreef Sofie Van de velde een mooi, charmant en aanstekelijk boek. Een boek dat bruist van enthousiasme voor de kunst, een boek dat getuigt van een ontegensprekelijke vakkennis, dat bruist van ambitie en engagement om kunst ook met praktische tips, (dichter) bij de mensen te brengen, een boek dat u zeker niet mag missen!Sofie Van de Velde Expeditie kunst 191 bladz. geïllustreerd Uitg. Houtekiet EAN 9789089248503