In 1791 bracht Mozart in het Theater auf der Wieden, in een buitenwijk van Wenen, zijn Singspiel, “Die Zauberflöte” in première. Het libretto van Emanuel Schikaneder, die de voorstelling bracht in zijn eigen theater, wilde in zijn eigen taal, een populair publiek aanspreken. Dankzij de dramatische en dromerige kwaliteiten van het werk, en dankzij de briljante muziek van Mozart, werden er meer dan honderd uitvoeringen in één jaar uitgevoerd.Emmanuel Schikaneder had een universeel talent. Als toneeldichter en theaterregisseur, danser en regisseur, gevierd acteur van “Hamlet”, en zanger van de eerste Papageno, had hij als theaterman van zijn tijd, door zijn gebruik van de nieuwste technieken en uitvindingen, en meer moed voor experimenten, meer instinct voor het populaire en meer gevoel voor toneelmagie. Op de première van Mozarts “Zauberflöte”, zong zijn broer, Urban, overigens, als bas, de rol van de eerste priester, en zong Schikaneders nichtje, Urbans dochter, de eerste van de “drei Knaben”. Schikaneders openluchtvoorstellingen met koetsen, paarden en veldkampen, zijn drama’s met brandende kastelen en vliegende Walkuren, en zijn komedies vol erotiek, maakten hem beroemd. Een figuur als Schikaneder belichtte zijn eigen tijdperk meer dan de weinige echt grote genieën, omdat zijn bestaan doorheen alle mogelijke realiteiten leidde, zowel het zielige, het schrille als het sprankelende.In 1801 werd Schikaneders geesteskind, het “Theater an der Wien”, geopend, een gebouw ontworpen voor weelderige spektakels en voor het typisch gevarieerd repertoire dat Schikaneder te bieden had. Schikaneders gezelschap had al verschillende jaren met succes opgetreden in Wenen in het kleiner, 800 zitplaatsen tellend, “Theater auf der Wieden”, waar “Die Zauberflöte” in première was gegaan. Het nieuw theater aan de Linken Wienzeile, in het 6de Gemeindebezirk, Mariahilf, opende haar deuren op 13 juni 1801 met een proloog, geschreven door Schikaneder, gevolgd door een uitvoering van de opera “Alexander”, van Franz Teyber (1758-1810), de broer van de pianist, organist en componist, Anton Teyber (1756-1822). Franz Teyber die de dirigent was van het rondtrekkend gezelschap (“Wandertheatergesellschaft”) van Schikaneder, was de eerste muziekdirecteur van het “Theater an der Wien”. Hij werd later ook de organist van de Stephansdom in Wenen.De eerste opvoering buiten Wenen was voor zover bekend in september 1792 in Lviv, een stad in het westen van Oekraïne. In 1792, een jaar na de wereldpremière, ging het Singspiel ook in Amsterdam in première als ‘De Tooverfluyt’. Al op 23 november 1792, werd het stuk voor de honderdste keer opgevoerd. Mozart zelf maakte dit niet meer mee, hij was bijna een jaar eerder overleden. Het libretto was gebaseerd op talrijke bronnen, waarvan het sprookje, “Lulu oder die Zauberflöte” van August Jacob Liebeskind, verschenen in de sprookjesbundel “Dschinnistan” van Christoph Wieland (1733-1813), de belangrijkste was.Toegegeven dat het Faunenflötchen of Waldflötchen, “une petite flûte de la forêt” wordt, en dat “O zittre nicht, mein lieber Sohn”, “O ne tremble pas, mon cher fils”, en “Der Hölle Rache kocht in meinem Herzen”, “La vengeance de l’Enfer bouillonne dans mon cœur” wordt, is even wennen. Maar, om jong en oud, muziekliefhebbers en beginnende toehoorders enthousiast te maken, was de troef van Mozart en Schikaneder, om toeschouwers in hun eigen taal toe te spreken, en niet in het Italiaans zoals in de hofopera. Dit is ook wat deze schitterende productie te bieden heeft, in een volledig Franse versie, geregisseerd door Cécile Roussat en Julien Lubek (denk aan hun prachtige Dido en Aeneas van Purcell), zonder gezongen recitatieven maar dialogen, en geregisseerd door Hervé Niquet met een team van fantastische solisten.

Hervé Niquet zorgde daarom voor de bewerking van de tekst, modern maar niet anachronistisch. Hij dompelt de toeschouwer onder in een dromerige en magische wereld, waar verbeelding en poëzie, de boventoon voeren. Het werd in 2010 gecreëerd voor de Opéra de Liège en draagt de energie van een populair theater met zich mee, daarbij geholpen door een gezelschap van toegewijde zangers en gedurfde circusartiesten.  Een beetje gereduceerd, herontdekt u de sprookjesachtige ziel van “La Flûte”, bijna voor kinderen, vol energie en plezier. Niet te missen!

Rolverdeling:

Mathias Vidal (Tamino)

Florie Valiquette (Pamina)

Marc Scoffoni (Papageno)

Lisa Mostin (La Reine de la Nuit)

Tomislav Lavoie (Sarastro)

Olivier Trommenschlager (Monostatos)

Pauline Feracci (Papagena)Suzanne Jerosme Première Dame

Marie Gautrot Deuxième Dame

Mélodie Ruvio  Troisième Dame

Matthieu Lecroart L’Orateur

Matthieu Chapuis Premier Prêtre, Homme en armure

Jean-Christophe Lanièce Deuxième Prêtre, Homme en armure

Cécile Roussat, Julien Lubek: regie, scenographie, belichting

Sylvie Skinazi: kostuums

Élodie Monet: Assistentie decor

 Le Concert Spirituel o.l.v. Hervé NiquetMozart La flûte enchantée en français Le Concert Spirituel Hervé Niquet dvd Video+Blu-ray+cd Château de Versailles Spectacles CVS030