De Zwitserse componist Richard Dubugnon, geboren in 1968, in Lausanne, componeert muziek die wordt omschreven als ‘gedreven door een speelse moderne gevoeligheid’ (New York Times). Zijn werklijst omvat alle genres, van solostukken tot grote orkestwerken, zoals de Helvetia Symphony, gecomponeerd voor dezelfde orkestrale krachten als Stravinsky’s Le Sacre du printemps. Hij componeerde weliswaar ook voor een kleiner orkestbezetting en op deze cd ontdekt u zijn twee bijzondere kamersymfonieën.
Richard Dubugnon groeide op in Lausanne. Zijn vader Rémy Dubugnon was piloot en verkoopvertegenwoordiger voor Piper Aircraft en zijn moeder Gemma Salem (1943-2020), aanvankelijk een actrice, zou een gerenommeerd schrijfster worden. Na de accidentele dood van zijn vader emigreerde hij met zijn moeder, zijn broer en de nieuwe levenspartner van zijn moeder, de Zwitserse jazzpianist en componist, René Bottlang (°1953), naar Zuid-Frankrijk. Na een paar pianolessen die hij niet verder zou volgen, begon hij op 20-jarige leeftijd, nadat hij geschiedenis had gestudeerd in Montpellier, ernstig muziek te studeren, waarna hij zich toelegde op de contrabas en compositie. Zijn eerste leraar harmonie en analyse was Alain Margoni (°1934), een gewezen leerling van Henri Challan, Noël Gallon, Louis Fourestier, Olivier Messiaen en Maurice Martenot! Na vier jaar contrabas, ging hij naar het Conservatoire national supérieure de musique de Paris, waar hij in 1993 een 1e prijs voor Contrapunt, een 2e prijs voor Fuga in 1994 en in 1995, een 1e prijs voor contrabas (klas van Jean-Marc Rollez (1931-2020)) behaalde, voor hij naar Engeland vertrok. Daar behaalde hij een Master in compositie aan de Royal Academy of Music in Londen (1997) in de klas van de trombonist, componist en pedagoog, Paul Patterson (°1947), een gewezen leerling van o.a. Elisabeth Lutyens, Richard Rodney Bennett en Harrison Birtwhistle.
In 1996 ontving hij de Prix de la Fondation Nadia et Lili Boulanger, en in 1997, de 2de Prix op het Concours Jeunes compositeurs de l’Orchestre de Chambre de Lausanne voor zijn ballet Horrifiques op.13. Hij bracht zeven jaar door in Londen, waar hij les gaf voor hij terugkeerde naar Frankrijk, waar zijn carrière in 2002 begon met de creatie van zijn Arcanes symphoniques, in opdracht van Radio France. Richard Dubugnon doceerde compositie aan de Purcell School in Londen (1997-2002) . In 2002 bracht hij zijn eerste kamermuziek-cd uit voor Naxos (foto). Datzelfde jaar behaalde hij de Pierre Cardin Prijs van de Académie des Beaux-Arts in Parijs.
Zijn Kamersymfonie nr. 1 werd gecomponeerd in 2013. Daarin erkent de componist invloeden van Arnold Schönberg, Franz Schreker en Olivier Messiaen. De oorspronkelijke inspiratie voor de Kamersymfonie nr. 2 (2017) was daarentegen een visueel glas-in-lood paneel uit 1658 ter herdenking van de eerste leden van Musikkollegium Winterthur, opgericht in 1629, waarvoor het werk is geschreven. Dubugnon creëerde een chaconne op basis van de kleuren van het glas-in-lood, maar ook met een Bach-fragment als zinspeling op een verwijzing op het paneel, naar Psalm 150. Deze elementen werden op verschillende manieren doorheen het stuk gebruikt, wat eindigt in een groots accelerando. Omlijst door de kamersymfonieën ontdekt u zijn concerto “Klaveriana” voor piano, orkest en obbligato celesta. Met een breed scala aan pianotechnieken is het concerto ongebruikelijk omdat het een belangrijke partij bevat voor de celesta, die functioneert als een mysterieuze weerspiegeling van de piano. De cd is een primeur op BIS van Musikkollegium Winterthur onder leiding van Thomas Zehetmair.
Na in 1984, als leerlinge van het Tokyo College of Music (1977-1980), tweede te zijn op een Japanse muziekwedstrijd, behaalde Noriko Ogawa (°1962) in 1987, de derde prijs op de Leeds International Piano Competition, waarmee haar internationale podiumcarrière begon. Haar debuut in New York was in 1982 en haar debuut in Londen, in 1988. Sinds 1997 is Ogawa een exclusieve artieste voor BIS Records. Sinds 2001 werkt ze samen in een pianoduo met de Britse pianiste Kathryn Stott. Beiden hebben werken van Delius opgenomen voor BIS Records en in 2003 gaven ze het eerste optreden van Graham Fitkins “Circuit”. Ze heeft ook een langdurige samenwerking met klarinettist Michael Collins. Ogawa staat bekend om het opnemen van de pianoconcerti van Alexander Tcherepnin met dirigent Lan Shui en het Singapore Symphony Orchestra. Ogawa werkte nauw samen met de Japanse componist Tōru Takemitsu en trad in september 2008 op als pleitbezorger voor zijn muziek in het BBC World News-programma voor klassieke muziek, Visionaries.
In 2011 sloot ze een complete serie Debussy-opnames en een nieuwe Mozart-cd af voor BIS Records. Haar Debussy-cd’s hebben evenals de opname van Takemitsu, de Editor’s Choice van Gramophone Magazine gewonnen. Ogawa geeft regelmatig opdrachten voor nieuwe werken en premières van werken van componisten van hedendaagse (klassieke) muziek, zoals Yoshihiro Kanno of Dai Fujikura. Ze geeft les aan de Guildhall School of Music and Drama (professor piano) in Londen, en aan het Tokyo College of Music (gasthoogleraar) in Tokio, en was betrokken bij fondsenwerving voor noodhulp en wederopbouw na de aardbeving in maart 2011 in Japan. Ze is cultureel ambassadeur voor de National Autistic Society en geeft concerten voor de ouders van autistische kinderen. Ze noemt deze concertreeks “Jamie’s concerten”, naar de zwaar autistische zoon van twee bevriende muzikanten met wie ze in Londen woonde. Ze zei: “Ik ben geen dokter, Ik ben geen verpleegster, ik ben geen leraar voor iemand met speciale behoeften, maar ik ben een muzikant. Wat ik me realiseerde, is dat ik iets kan doen. Ik kan concerten spelen die mensen zoals Jamie’s ouders een rustpauze en een kans geven om andere mensen te ontmoeten die voor autistische kinderen zorgen”
De violist, Thomas Zehetmair, werd in 1961 geboren in Salzburg en studeerde aan het Salzburg Mozarteum, waar zijn beide ouders lesgaven. Zijn festivaldebuut was op 16-jarige leeftijd. Hij volgde masterclasses bij Nathan Milstein en Max Rostal en in 1994 vormde hij een strijkkwartet dat zijn naam draagt. Het Zehetmair Quartet voert alle werken volledig uit het hoofd uit en leert elk jaar één nieuw programma. Zehetmair heeft verschillende opnames gemaakt voor ECM, zowel als solist als met zijn kwartet. Hij ontwikkelde later een parallelle carrière in het dirigeren. 
In november 2001 werd hij benoemd tot muziekdirecteur en chef-dirigent van de Northern Sinfonia (nu de Royal Northern Sinfonia) en in 2010, werd hij artistiek partner van het Saint Paul Chamber Orchestra in Minnesota. In juni 2015 kondigde het Orchestre Musikkollegium Winterthur de benoeming aan van Zehetmair als zijn volgende chef-dirigent. In oktober 2017 kondigde het Stuttgart Chamber Orchestra de benoeming aan van Zehetmair als zijn volgende chef-dirigent, en in maart 2021, kondigde het Orchestre national d’Auvergne de benoeming aan van Zehetmair als zijn volgende chef-dirigent, met ingang van het seizoen 2021-2022, met een aanvankelijk contract van 3 jaar. Hij heeft eredoctoraten van de Muziekacademie Franz Liszt in Weimar en de Universiteit van Newcastle.
Richard Dubugnon Klavieriana Chamber Symphonies Nos 1 & 2 Noriko Ogawa Musikkollegium Wintherthur Thomas Zehetmair cd BIS BIS2229