“Sémiramis”, een ‘tragédie en musique’ in een proloog en vijf bedrijven, van de Franse componist, André Cardinal Destouches, op een libretto van Pierre-Charles Roy, werd voor het eerst uitgevoerd in de Académie Royale de Musique (de Opera van Parijs ) op 4 december 1718.Geboren in Parijs, als de zoon van Étienne Cardinal, een rijke koopman, werd André Cardinal (1672-1749) opgeleid door jezuïeten. Hij ging op een missie naar Siam voor twee jaar en enige tijd later naar Kaap de Goede Hoop. Toen hij in september 1688, terugkeerde naar Frankrijk, bracht hij enkele maanden door aan de academie in de Manège royale, rue de Tournon. In 1692 trad hij toe tot het leger en nam hij deel aan de invasie van Namen, waar hij zijn muzikaal talent ontdekte en ging les volgen bij André Campra. Toen zijn vader in augustus 1694 overleed, voegde André Cardinal, “Destouches” toe aan zijn naam, ter nagedachtenis aan (de titel van) zijn vader, Seigneur des Touches et de Guilleville. Hij verliet het leger in 1696 om zich volledig te wijden aan de muziek. Destouches’ opera, “Issé”, werd in 1697, opgevoerd voor Louis XIV in het Trianon. De koning was onder de indruk en zei dat hij net zoveel van zijn muziek genoot als die van Jean-Baptiste Lully. De opera werd een paar weken later met succes herhaald in de Opéra.Na een reeks succesvolle opera’s en het begin van zijn succesvolle samenwerking met de librettist Pierre-Charles Roy, benoemde de koning Destouches in 1713, tot inspecteur-generaal van de Académie Royale de Musique. Later, in 1725, zou Louis XV hem benoemen tot inspecteur van de Chambre du Roi,  en vervolgens tot directeur van de Académie. Onder de Régence, toen de opera’s van Destouches nieuw leven werden ingeblazen in de Opéra, kon Destouches het domein La Vaudoire in Sartrouville, nabij Parijs  kopen. In 1721, danste de jonge Louis XV in Destouches’ ballet “Les élémens” (sic) in de Tuileries, en de bejaarde Destouches leidde de muzikanten nog voor het gemaskerd bal van de dochters van de koning op 13 januari 1744. Met het begin van de openbare concerts Spirituels in Parijs, voerde Destouches zijn De Profundis (1725), zijn cantate Sémélé (1728) en het motet voor groot koor, O dulcis Jesu, (1728) uit. Koningin Maria Leszczyńska gaf Destouches het bevel om de concertreeks in de Tuilerieën na te spelen. Met het overlijden van Michel Richard Delalande in 1726, nam Destouches de controle over, van de Muziek van de Koning. In 1724 trouwde hij met Anne-Antoinette de Reynold de la Ferrière en werd begraven in de crypte van Saint-Roch in Parijs.In 1718 componeerde hij zijn laatste opera, “Semiramis. Het krachtig libretto vertelt over het noodlottig lot van de koningin van Babylon. Uit het krachtig libretto over de koningin van Assyrië, die samen met prins Assur haar man heeft vermoord en die jaren later verliefd wordt op haar dood gewaande zoon, die haar daarna ‘per ongeluk’ doodt, haalde Destouches opvallende effecten die zijn ultieme compositie tot een stortvloed van passie maakten.De librettist, Pierre-Charles Roy (1683-1764), was een Franse dichter en literator, bekend om zijn samenwerking met de componisten François Francoeur en André Cardinal Destouches. Hij schreef de libretti voor verschillende opera-ballets, over klassieke onderwerpen of pseudo-klassieke onderwerpen, pastiches, en voor zeven tragedies. Hij bleef bekend wegens zijn rivaliteit met de jonge Voltaire, die Roy vereeuwigde met enkele minachtende woorden. In een brief van 1719 aan Jean-Baptiste Rousseau, zei Voltaire nl. “Ik ben zo ongelukkig geweest onder de naam Arouet dat ik er nog een heb genomen, speciaal om niet meer te worden verward met de dichter Roy.”
Roy werd geboren en overleed in Parijs. Zijn eerste operalibretto, Philomèle, werd in 1705 in de Parijse Opéra uitgevoerd. In 1718 had hij teksten voor zeven tragédies en musique verzorgd en werd hij geprezen als opvolger van Quinault. Zijn betrokkenheid bij musici was echter niet altijd positief. Hij was bv. ooit verwikkeld in een openbare vechtpartij met Rameau nadat hij een denigrerend gedicht over hem had geschreven. Roy won prijzen van de Académie Française en werd verkozen tot de Académie des Inscriptions et Belles Lettres. Zijn pogingen om een immortelle van de Académie Française te worden werden echter herhaaldelijk afgewezen, wat aanleiding gaf tot enkele clandestiene satires en epigrammen van zijn kant. De hertogin van Maine nodigde hem uit om te schrijven voor de Grandes Nuits de Sceaux in 1714 en 1715, en hij werd in 1742, benoemd tot Ridder in de Orde van St-Michel, de eerste letterkundige die zo werd geëerd. Ondertussen liet Mme de Pompadour, tussen 1747 en 1751, zijn werken uitvoeren in haar Théâtre des Petits Cabinets in de Petite Galerie in Versailles.

Rolverdeling:

Éléonore Pancrazi, Sémiramis

Emmanuelle de Negri, Amestris

Mathias Vidal, Arsane

Thibault de Damas, Zoroastre

David Witczak, het orakel

Judith Fa De priesteres, een Babylonische

Clément Debieuvre, een BabyloniërChœur du Concert Spirituel (voorbereiding van het koor, Hervé Niquet)

Les Ombres o.l.v. Margaux Blanchard en Sylvain Sartre.Sémiramis, Destouches Les Ombres Margaux Blanchard Sylvain Sartre 2 cd Château de versailles Spectacles CVS038