Harmonia Mundi gaf een cd uit met motetten van Henry Du Mont. Het Ensemble “Correspondances” o.l.v. Sébastien Daucé zorgt daarmee voor een herontdekking van een belangrijk onderdeel van de muzikale devotie aan de kapel van Lodewijk XIV.

In dienst van de Zonnekoning

Henri Du Mont (1610-1684) was een muzikale sleutelfiguur aan het hof van Lodewijk XIV. Geboren in Vlaanderen, in Looz (Borgloon) in 1610, verhuisde hij na in Maastricht en Luik gewoond te hebben, in 1639 naar Parijs. Van 1643 tot zijn dood in 1684 was hij organist van de Jezuïetenkerk St. Paul in de Marais. In 1672 werd hij benoemd tot Compositeur de la musique aan de Chapel Royal, na sinds 1663 sous-maître te zijn geweest. Vervolgens werd hij in 1673 Maître de la musique van koningin Marie-Thérèse. Twintig jaar, van 1663 tot 1683, leidde Henry Du Mont de kapel van de Zonnekoning. Voor de dagelijkse Mis bouwde hij een nieuw repertoire uit met motetten voor groot koor en meer intieme stukken voor solo stemmen.

Het grand motet

Een grand motet was een religieuze compositie in het Latijn voor solisten, koor en instrumentaal ensemble, vaak op tekst uit de Psalmen. Het grand motet was de belangrijkste religieuze muziekvorm van de Franse barokmuziek van de 17^de– en 18^de eeuw. Grand motets hadden onder het bewind van Lodewijk XIV een ceremonieel en plechtig karakter en waren de tegenhangers van het intieme petit motet, vaak op teksten uit de Mariaverering. Belangrijke componisten van grand motets waren Lully, Marc-Antoine Charpentier, Henry Dumont (of Du Mont) en Michel-Richard Delalande. Deze opname bestaat uit vijf grands motets en zes élévations of petits motets, op één na alle gepubliceerd in de jaren 1680. Er is ook een instrumentale compositie, Allemande grave, uit Du Monts eerste gepubliceerde collectie, de “Cantica sacra” van 1652. Deze Allemande wordt welluidend, prachtig gespeeld, met de fagot aangenaam prominent aanwezig.

Met strijkers en fluiten

Solisten en koor in de grands motets worden aangevuld met strijkers en fluiten. “Memorare”, zoals “O dulcissima”, is gericht tot de Maagd Maria. Twee solostemmen openen op statige wijze en zingen dan melismen om de vraag om bescherming aan de Maagd weer te geven. Het koor houdt deze levendigheid aan met een maatverandering voor de laatste aanroeping. “O Aeterne misericors Deus” met bas solo eindigt sterk en in het laatste motet, “Super flumina Babylonis”, is het refrein prachtig en krachtig op de tekst ‘Hoe zullen wij zingen een lied van de Heer?’

Solo partijen en continuo

De begeleiding in de meeste élévations is enkel continuo. In “Ave regina” speelt weliswaar een solo viool boven de zanglijnen van de vrouwen. “Desidero te millies” en “Quam pulchra es” zijn twee andere petits motets die afzien van mannenstemmen. Beide zijn voorzien van oor strelende voorhoudingen (noot net voor de akkoordnoot) in de harmonie. Caroline Weynants en Caroline Dangin-Bardot zijn bijzonder expressief in het laatstgenoemde. “Sub Umbra Noctis profundae” voor solo bas wordt gezongen met de nodige plechtigheid door de diepe stem van Nicolas Brooymans. Sébastien Dauce’s leiding is levendig en gevoelig en de opgenomen klank is voorbeeldig.

Ensemble Correspondances

Sinds de oprichting in 2008, heeft het Ensemble Correspondances zich voornamelijk gewijd aan de Franse religieuze muziek uit de 17^de eeuw. Bijeengebracht door Sébastien Dauce tijdens hun studie aan het Conservatoire National Supérieur de Musique in Lyon, streven de muzikanten van Correspondances er naar dit werk (met name ook Marc-Antoine Charpentier) met aanstekelijk enthousiasme uit te voeren. Het Ensemble Correspondances concerteerde reeds op Franse festivals zoals in Saintes, Fontevraud, Musique & Mémoire, Sablé, Royaumont en Sinfonia en Périgord. Ze zongen ook op het Festival Oude Muziek in Utrecht en in Rome, Neurenberg, Foligno en Fribourg, en toerden in Japan en Colombia. Het ensemble gaf concerten voor radiostations zoals de Bayerischer Rundfunk, Radio France en de Radio Suisse Romande. Hun meest recente engagementen brachten hen naar Royaumont, de Ambronay, Lanvellec en Pontoise festivals, Rome, Hamburg en Hong Kong.

Sébastien Daucé

Na gespecialiseerde, postdoctorale opleidingen bij Yves Rechsteiner en Françoise Lengellé aan het CNSM de Lyon, speelde clavecinist Sébastien Dauce (°1980) o.l.v. dirigenten als Kenneth Weiss (in Purcells “Dido and Aeneas” en Monteverdi madrigalen), Gabriel Garrido (Ensemble Elyma), Toni Ramon (Maîtrise de Radio France), Françoise Lasserre (Akadêmia), Geoffroy Jourdain (Les Cris de Paris) en Raphaël Pichon (Ensemble Pygmalion). Hij was assistent van Kenneth Weiss bij de Academische zittingen in 2006 en 2007 op het Aix-en-Provence Festival en heeft ook gewerkt met Emmanuel Mandrin in de Abbaye-aux-Dames in Saintes.

Marc-Antoine Charpentier

In de afgelopen jaren heeft Sébastien Daucé zich voornamelijk gewijd aan de muziek van Marc-Antoine Charpentier, van wie hij in samenwerking met William Christie, drie opera’s uitgaf voor de Éditions des Abbesses. Zijn eerste twee opnamen met het Ensemble Correspondances (“O Maria !”, psalmen en motetten van Charpentier, en “L’Archange & le Lys”, een Mis en motetten van Antoine Boësset, beide voor het Label Zig-Zag Territoires), leverden hem brede lof in de vakpers op. Hij kreeg dan ook onderscheidingen zoals de Choc de Classica, Diapason Découverte, Coup de coeur de l’Académie Charles Cros en vier sterren in Fono Forum. Zijn laatste opname was “M.-A. Charpentier, Motets pour la maison de Guise, Litanies à la Vierge et Miserere” (Harmonia Mundi, 2013).

Henry Du Mont O Mysterium Motets & Élévations pour la Chapelle de Louis XIV Ensemble Correspondances  Sébastien Daucé cd Harmonia mundi HMC902241