De Nederlands-Belgische antropologe en mensenrechtenactiviste, Imke Gilsing (°1976), vertelt verhalen voor een betere wereld. Ze werkte vijftien jaar, van Cambodja tot Congo, voor internationale organisaties zoals Greenpeace en de Verenigde Naties (UNESCO), tot haar leven echter een drastische wending nam. In 2010 werd ze nl., toen vierendertig jaar, zomaar ineens, knetter psychotisch. Ze waande zich het elfje Tinkerbel met de schrijver en documentairemaker, Jelle Brandt Corstius, als haar Peter Pan, en hallucineerde over het schrijven van een boek waardoor psychoten uit isoleercellen worden bevrijd.
Hoe is het om een psychose te hebben? En hoe gaan hulpverleners in Nederland daarmee om? In haar boek ‘Een dag uit het leven van Tinkerbel’ vertelt ze haar verhaal. Ze werd onder dwang opgenomen op een psychiatrische afdeling van een Nederlands ziekenhuis en werd tien dagen lang, moederziel alleen, kwetsbaar en ziek, opgesloten in een kaal hok onder het mom van zorg: de isoleercel. Het is het meest krankzinnige dat ze ooit in haar leven meemaakte, met een levenslang trauma, een panische angst voor de psychiatrie en nieuwe psychoses tot gevolg. Pure waanzin! Familie en vrienden keken machteloos toe en konden niets anders doen dan vol afschuw de barbaarse ‘behandeling’ gadeslaan. Imke verliet getraumatiseerd het ziekenhuis en nam zichzelf voor er alles aan te doen om haar lotgenoten uit de isoleercel te bevrijden.
Anderhalf jaar later werd ze opnieuw ziek. Ze wist een opname te voorkomen maar kreeg de diagnose schizofrenie, moest stoppen met haar werk en verhuisde noodgedwongen naar haar Brabantse geboortedorp Bergeijk. Gaandeweg ontdekte ze in haar leven met een psychotische kwetsbaarheid de ultieme antropologenklus: verslag doen van hoe het is om te leven met psychose en schizofrenie en hoe je daarvan wél kunt herstellen.
Ze wil een wereld waarin iedere psychiatrische patiënt toegang heeft tot menswaardige zorg. Zorg zonder dwang en opsluiting, die mensenrechten respecteert en mensen beter maakt. Deze zorg bestaat wél, ook in de Nederlandse psychiatrie, maar is helaas nog niet toegankelijk voor psychiatrische patiënten in een crisissituatie. Daarom richt Imke de stichting en online community de Tinkerbell Family op. Want samen kunnen we veel meer bereiken: onze gezamenlijke stem laten horen, onze behoeften kenbaar maken, onze verhalen delen om anderen tot steun te zijn, onze mensenrechten waarborgen en een betere kwaliteit van leven creëren. En voelt niemand zich meer alleen. Imke is inmiddels getrouwd en woont liefdevol samen in Bergeijk, op de grens met België, waar ze geniet van het werken aan haar nieuwe missie, de rust en de natuur.
In “Een dag uit het leven van Tinkerbel”, vertelt ze haar onwerkelijk en hartverscheurend verhaal. Ze laat zien hoe het is om een psychose te hebben, in de isoleercel te zitten en hoe onmachtig omstanders en hulpverleners ermee omgaan. “Gek heb ik me nooit gevoeld toen ik psychotisch was. Het was alsof ik droomde met mijn ogen open. De reis van mijn leven, een enkeltje (een kaartje voor een enkele reis) Neverland, waarin mijn innerlijke wereld de hoofdrol speelde.”
Imke Gilsing Een dag uit het leven van Tinkerbel, Het krankzinnige verhaal van mijn psychose 453 bladz. geïllustreerd uitg. ten have EAN 9789025908904