Volgens het voorwoord van Marais’ Quatrième livre de pièces à une et à trois violes avec la basse continue, gepubliceerd in 1717, is het middendeel van het boek bedoeld voor meer technisch onderlegde gambisten. Deze bestaat uit dertig karakterstukken gegroepeerd in een suite met de mysterieuze titel “Suite (Suitte) d`un goût étranger”. Hier komen we inderdaad vreemde dingen tegen, karakterstukken zoals tartarines, Le Labyrinthe, La Sauterelle en La Fougade. Robin Pharo’s opname neemt u mee op een verbazingwekkende, grillige reis met glinsterende edelstenen, die soms naar een andere wereld leiden.Tussen 1680 en 1728 bracht Marin Marais (1656-1728) (foto) het pièce de viole naar het toppunt van perfectie. Hij was een gedreven leraar, was ook de uitgever van zijn eigen muziek, en bedacht speciale tekens om bepaalde ornamenten voor het spel op de gamba aan te duiden. Marin Marais werkte het grootste deel van zijn leven aan het hof in Versailles en componeerde hoofdzakelijk voor zijn instrument, de viola da gamba (viole), en basso continuo. Hij begon zijn loopbaan als zanger in het koor van de Saint-Chapelle en leerde gamba spelen bij Nicolas Hotman en Monsieur de Sainte-Colombe. Hij bekwaamde zich verder bij Lully en speelde in het orkest van de Académie Royale de Musique, dat onder leiding stond van Lully. In 1676 kwam hij als musicus in dienst van het koninklijk hof, werd drie jaar later ‘Ordinaire de la chambre du roy pour la viole’, en in 1685 volgde zijn benoeming tot solist.Tot 1715 diende hij onder de Zonnekoning en tot 1725 onder Louis XV. Marin Marais componeerde tussen 1686 en 1725, vijf boeken, getiteld “Pièces de Violes”, een verzameling van wel meer dan 550 stukken, de meeste voor zijn eigen instrument en basso continuo. Elk van deze vijf boeken bevat een veertigtal suites, met soms ook karakterstukken zoals “Le Tombeau pour Monsieur de Sainte-Colombe”, “Le Tombeau pour Monsieur de Lully”, of “Le Tableau de l’Opération de la Taille”. De boeken bevatten ook enkele stukken voor 2 en 3 gamba’s. De “Pièces en trios pour les flûtes, violons et dessus de viole avec la basse continue” (1692) stellen een totaal andere zijde van het werk van Marin Marais voor. Hij componeerde ze niet voor zichzelf en zijn eigen basgamba, maar eerder voor zijn collega’s, de musici van de “Chambre du Roi”. Marais baande met deze trio’s, de weg naar een nieuw instrumentaal genre in Frankrijk. Samen met Lully was Marin Marais trouwens één van de eersten in Frankrijk die stukken voor een trio van twee dessus en een bas heeft gecomponeerd.Robin Pharo (foto) studeerde viola da gamba bij Jean Louis Charbonnier, Caroline Howald, Ariane Maurette en vervolgens bij Christophe Coin aan de CNSMD in Parijs, waar hij zijn bachelor diploma en zijn tweedejaars masterdiploma behaalde. Inmiddels is hij medeoprichter van het Nevermind kwartet (foto) waarmee hij zowel de 3e prijs als de speciale festivalprijs won op het Van Wassenaer Concours in Utrecht. In 2019 werd Nevermind al uitgenodigd om op te treden in heel Europa, Rusland, IJsland, de Verenigde Staten en nam het twee cd’s op, Conversation (2016) en Quatuors Parisiens (2017), voor het Alpha-label.In 2017, na de opname van “L’Anonyme Parisien” (Paraty) (foto), gewijd aan stukken voor viola da gamba van Charles Dollé (periode 1735-1755), besloot Robin Pharo het ensemble “Près de Votre Oreille” (foto) op te richten. Ondertussen heeft het ensemble zich gevestigd als een uniek, jong ensemble dat gevoelige, intieme muziek, verbonden met krachtige zintuiglijkheid wil aanbieden. Het ensemble speelde op het festival Oude Muziek in Timisoara, Roemenië, in het Grévin-theater (Philippe Maillard Production), in het Athénée Théâtre Louis-Jouvet, op het festival Embaroquement Immédiat, op het midzomerfestival, in de Opera van Lille, in de Rencontres Internationales de Musique en Trégor en op het barokfestival van Tarentaise, en was in residentie in Longjumeau voor de creatie van het stuk “Le Manuscrit de Voynich” voor mezzosopraan en gamba’s van Yassen Vodenitcharov, en aan het conservatorium van Gennevilliers voor de voorstelling “Les Trois Ailes du Papillon” voor twee dansers en een viola da gamba.In 2018 nam hij de cd “Come Sorrow” (Paraty-label) (foto) op, gewijd aan de Elizabethaans Song, opgenomen in het prachtig, houten (lariks, sparren, eiken en bamboe), Elizabethaans theater (le théâtre élisabéthain) (foto’s), ontworpen door Andrew Todd, in de Tudor tuin van het kasteel van Hardelot in Condette (Pas-de-Calais). Dit project markeerde een belangrijke stap in de geschiedenis van het jonge ensemble dat zich meer dan ooit wil verdiepen in de Engelse muziek van de renaissance en het begin van de barok, in het bijzonder die van de gouden eeuw van de Tudors, vanaf de regeerperiode van Hendrik VIII tot die van Elizabeth I. In 2020 lag hij dan weer aan de basis van een creatie getiteld “Blessed Echoes” met concerten in Vézelay, in het Elizabethaanse theater van Hardelot en op het festival van Saintes.

Marin Marais Suite d’un Goût Étranger Robin Pharo Ensemble Près de Votre Oreille 2 cd Château de Versailles Spectacles CVS046