“Liadov-Pomazansky, Piano Music from a Russian Dynasty 1830-1940s”, door Dmitry Korostelyov en Olga Solovieva, op het label Grand Piano. Een verrijkende ontdekking! | Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.

Met tal van wereldpremière-opnames, zijn deze charmante salonstukjes vol melodische delicatesse, van Konstantin Nikolayevich Liadov, (1820-1871), Eugeny Ivanovich Pomazansky (1883-1948), Konstantin Afanasievich Antipov (1858-1936), Alexander Nikolayevich Liadov (1808-1871), Ivan Aleksandrovich Pomazansky (1848-1918) en Anatoly Konstantinovick Liadov, (1855-1914), juweeltjes van Russische pianomuziek.

De unieke invloedrijke, Russische dynastie van de families Liadov, Antipov en Pomazansky, voorzag de Russische cultuur in de loop van 150 jaar van bijna 20 acteurs, dirigenten, componisten en balletdansers. Anatoly Liadovs grootvader langs vaders kant, Nikolai G. Liadov, was dirigent van de Petersburgse Filharmonische vereniging en zijn siefvader, Konstantin Liadov, was chef-dirigent van de Keizerlijke Russische Opera en de eerste dirigent van het Mariinsky Theater, geopend in 1860. Moeder V. Antipova was een pianiste en zijn zus, Valentina K. Liadova(foto), was een actrice. Haar echtgenoot, Mikhail Sariotti, was een beroemde Russische operazanger. Zijn oom (vaders broer) Alexander Liadov (1818-1871) was de dirigent van het keizerlijk balorkest en zijn nicht (de dochter van zijn oom, Alexander), Vera Liadova-Ivanova (1839-1870), was een beroemde, Russische actrice en zangeres van operettes. Zij was gehuwd met Lev Ivanov, de al even beroemde Russische balletdanser en choreograaf.Anatol Liadov (foto) werd opgeleid aan het Conservatorium, waar hij korte tijd leerling was van Rimsky-Korsakov. Hij werd geassocieerd met Balakirev en werd vervolgens lid van de kring van Beljajev, waarbij hij met name hielp bij de oprichting van de uitgeverij, die Beljajev oprichtte voor Russische componisten. Hij was een door en door bekwame musicus, dirigent en componist, maar legde zich niet consequent toe op het werk. Zijn falen om muziek te leveren voor een Diaghilev-ballet in Parijs in 1910, gaf Stravinsky zijn eerste kans bij de Ballets Russes. Zijn composities waren desondanks kenmerkend voor deze periode in de Russische muziek, toen nationalisme gepaard ging met technische bekwaamheid die aan de conservatoria werd onderwezen.Konstantin Afanasievich Antipov studeerde aan het Handelscollege van Sint-Petersburg en later aan het Conservatorium van Sint-Petersburg. Hij studeerde compositie bij Rimsky-Korsakov, die wees op zijn onmiskenbaar talent. De uitgeverij Mitrofan Belaieff drukte 13 werken van Antipov, alle voor piano, behalve een Allegro Symphonique voor orkest, en één opus met liederen. Een van Konstantins oudere broers, Alexander Nikolajevitsj Liadov, begon zijn muzikale carrière als violist en werd ballet- en balzaaldirigent. De jaren 1840 waren het hoogtepunt van zijn roem en hij werd ‘een tovenaar van illustere bals’ genoemd. De eerste pianostukken die Alexander schreef, werden gepubliceerd op het moment dat zijn broer Konstantin begon te componeren (Alexander was meer dan 30 jaar ouder). Alexander, zoals tijdgenoten zich herinneren, was niet in staat om de muziek te orkestreren. Op een keer kreeg hij een bevel van keizer Nicolaas I die hem een walsmelodie floot en verzocht om deze wals diezelfde avond nog met het orkest uit te voeren. Alexander schreef het deuntje op en haastte zich naar Konstantin om hem daarbij te helpen. In twee en een half uur was de orkestratie van zijn broer klaar, en de orkestuitvoering van de wals die avond werd gedirigeerd door Alexander, die daarvoor een waardevol geschenk kreeg van de tsaar.Uit alle bekende details van het leven en de carrière van de beide broers, kan afgeleid worden dat veel composities, die gedrukt werden onder de naam Alexander Liadov, waarschijnlijk te maken hadden met de deelname van zijn broer Konstantin. Bovendien had Konstantin niet het recht om bladmuziek onder zijn eigen naam uit te geven. Het componeren van dergelijke muziek maakte nl. deel uit van zijn educatieve en latere professioneel werk in de keizerlijke theaters, en als zodanig was de muziek eigendom van die theaters.

Konstantin Nikolayevich Liadov, de vader van de beroemde Anatoly Konstantinovich Liadov, was in het midden van de 19e eeuw, als chef-dirigent van de Keizerlijke Russische Opera, een prominente figuur in de muziekscene. Hij was de dirigent van de eerste uitvoeringen van talrijke werken van Russische componisten, maar ook van Russische premières van buitenlandse werken. Hij was ook componist, wiens werken destijds erg populair waren. Eugeny Ivanovich Pomazansky, de zoon van Ivan Pomazansky en Valentina Liadova, de neef van Anatoly Liadov, studeerde piano aan het conservatorium van Sint-Petersburg. Zijn leraar compositie was Rimsky-Korsakov, maar hij studeerde ook bij Anatoly Liadov en Balakirev. Hij doceerde in Saratov, Sint-Petersburg/Petrograd/Leningrad en Tomsk, trad op als pianist en gaf lezingen. In 1940 richtte hij een muziekschool op in Pskov, en was ook betrokken bij de wederopbouw ervan na de Tweede Wereldoorlog. Hij schreef zijn hele leven muziek, maar bijna al zijn manuscripten zijn verloren gegaan.Ivan Aleksandrovich Pomazansky behaalde diploma’s aan het conservatorium van Sint-Petersburg in harpuitvoering en compositie. Hij speelde 50 jaar harp en was koordirigent van het Mariinsky Theater. Pomazansky speelde een belangrijke rol in Russische operaproducties. Hij repeteerde de koren voor premières van Rimsky-Korsakovs opera’s en voor Moessorgski’s “Boris Godoenov”. Hij trad op als pianist en dirigent en promootte de muziek van Russische componisten. Op verzoek van Tsjaikofski, arrangeerde Pomazansky diens opera, “Oprichnik”, voor piano, en Tsjaikofski schreef naar verluidt speciaal voor Pomazansky, een uitgebreide harppartij in de opera. Van Pomazansky’s muziek zijn slechts een paar nummers bewaard gebleven en een enkel pianostuk, een polka, opgedragen aan Anatoly Liadov.Dmitry Korostelyov (°1979) werd geboren in Volgograd waar hij zijn eerste pianolessen kreeg. Aan het conservatorium van Moskou studeerde hij compositie bij Alexey Nikolayev, studeerde af in 2003 en voltooide daarna een postdoctorale opleiding bij Valery Kikta. Hij studeerde ook klavecimbel en was assistent van Tatiana Zenaishvili. De Russische pianiste Olga Solovieva is laureaat van verschillende internationale concoursen en in mei 2019 ontving ze de Glinka-medaille voor haar bijdrage aan de muziekkunst. Ze trad op in Rusland en internationaal en werkte samen met musici en ensembles waaronder het Vanbrugh Quartet en Vilnius String Quartet, Christopher Marwood, Roel Dieltiens, Haik Kazazyan, Fanny Clamagirand, Julian Bliss en Sergey Kostylev.Tracklist: