In ‘Tussen Oder en Zenne’ schrijft Joseph Pearce over de levens van zijn grootvaders. Ze groeiden op aan twee zijden van Europa, de een in een Vlaams-katholiek milieu, de ander in een traditioneel Joods gezin. In de 20^ste eeuw vinden er veel veranderingen plaats. Militarisme, antisemitisme, Vlaams nationalisme en uiteindelijk het fascisme sluipen in de levens van zijn grootvaders. Een aangrijpende familiegeschiedenis over de turbulente eerste helft van de 20^ste eeuw, een verhaal over nationalisme, oorlog en een veranderende wereld.

De grootvaders van Joseph Pearce groeiden op aan twee zijden van Europa. De een in het slaperig Vilvoorde onder de rook van Brussel, de ander in het bruisend Breslau, destijds een van de grootste steden van het Duits keizerrijk. Een Vlaams-katholiek milieu tegenover een traditioneel Joods gezin. Rond 1900 ligt de toekomst voor hen open. Maar, de 20^ste eeuw gooit roet in het eten. Pearce ziet hun levens veranderen: de eerste auto’s verschijnen in het Belgisch straatbeeld, de Breslause synagoge moderniseert. Al snel dringt de politiek zich aan zijn grootvaders op: militarisme, antisemitisme, Vlaams nationalisme, en uiteindelijk het fascisme sluipen in hun leven; de twee wereldoorlogen maken het onontkoombaar. Beide grootvaders proberen hun gezin te beschermen, of ze daarvoor nu moeten vechten, honger moeten lijden, of, in het uiterste geval, moeten vluchten.

“Tussen Oder en Zenne” is een aangrijpende familiegeschiedenis, die laat zien hoe de grote politieke omwentelingen van de eerste helft van de 20ste eeuw het leven van doodgewone families op zijn kop kon zetten. Maar paradoxaal genoeg waren het juist die politieke gebeurtenissen die de twee grootvaders uiteindelijk bij elkaar brachten. Een familiekroniek, inhoudelijk in de lijn van de Oostenrijkse auteurs, Broch, Musil en Zweig, met dit verschil, dat Pearce een schrijver is uit… Vilvoorde. Zeker lezen!

De Vlaamse romanschrijver, recensent en columnist, Joseph Pearce (°1951), werkte jarenlang als leraar Engels in het prestigieus Onze Lieve Vrouwe College in Antwerpen. Pas op latere leeftijd legde hij zich toe op het schrijven van columns en romans. Na een twee jaar durende ‘sabbatical’ in Londen, waar hij schreef voor de kranten De Morgen en Het Nieuwsblad, publiceerde hij in 1990, zijn eerste roman. “Het land van belofte” was niet alleen zijn debuutroman, maar meteen ook zijn doorbraak. In deze opvallende roman beschreef Pearce hoe hij op veertienjarige leeftijd ontdekte dat zijn vader geen Brit was, maar een Duitser van joodse afkomst. Zijn vader vluchtte nl. een jaar voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog naar Engeland en veranderde daar zijn naam ‘Peritz’ in ‘Pearce’. Met “Terres de promesse: une chronique familiale”, de Franse vertaling van deze roman, haalde Pearce trouwens in 2010, de shortlist van de Prix Monnet de Littérature Européenne. Naast het schrijven van romans was Pearce medewerker van de boekenbijlage van De Morgen en hij schreef ook sportcolumns en toeristische reportages voor De Standaard. Onder het pseudoniem Max Adriaans schreef hij in 2013, de literaire thriller “Tamtam”, en in 2014, de literaire thriller “Rimram”.

Joseph Pearce Tussen Oder en Zenne  twee rivieren, twee grootvaders, twee oorlogen 296 bladz. uitg. atlas contact ISBN 978 90 450 4004 2