Nonesuch Records bracht een box van drie LP’s/cd’s uit met albums van de grote Argentijnse componist, bandleider en bandoneonspeler Astor Piazzolla, oorspronkelijk uitgebracht door het Amerikaanse Clavé Records in de jaren ’80, en nu meer dan 20 jaar geleden, opnieuw uitgegeven door Nonesuch. Niet te missen!
Astor Piazzolla’s naam is synoniem voor Nuevo Tango, een experimentele mengeling van traditionele en hedendaagse invloeden. Astor Piazzolla werd geboren op 11 maart 1921 in Mar del Plata, Argentinië. Hij raakte dermate in de ban van de muziek van de Zuid-Amerikaanse Tango, dat hij zijn vroege werken vernietigde en zijn leven wijdde aan het componeren van muziek met dat ritme als basis. Piazzolla ontwikkelde deze kunst tot het punt waarop het moeilijk was om de dans te detecteren in zijn complexe en strikt klassieke muziek. Buiten het Zuid-Amerikaans continent was zijn muziek weinig bekend tot het afgelopen decennium, toen een hernieuwde interesse in de dans, voornamelijk door de grote bekendheid in de bioscoop, zijn werk terug in de concertzaal bracht. Hoewel er voorbeelden zijn van de dans in zijn meest eenvoudige en populaire vorm, heeft Piazzolla het grootste deel van zijn muziek gecomponeerd voor kleine kamermuziekgroepen of solo-instrumenten. Astor Piazzolla heeft in de vorige eeuw met zijn composities, de traditionele tango een unieke nieuwe vorm en betekenis gegeven.
Astor Piazzolla’s Tango Nuevo, waarin klassieke vormen en jazz-elementen zijn verwerkt in de traditionele tango, was zo controversieel toen hij voor het eerst werd uitgebracht, dat Piazzolla herhaaldelijk met de dood werd bedreigd en in ballingschap vluchtte. Geboren in de bordelen van Buenos Aires, net zoals de jazz begon in New Orleans, was de traditionele tango decennia lang vervolgd vanaf zijn oorsprong. Piazzolla, met zijn vernieuwende stijl en zijn verlangen om de tango te legitimeren en onder de aandacht van een serieus muzikaal publiek te brengen, veranderde deze muziek voorgoed.
“Astor Piazzolla: The American Clavé Recordings” markeert de eerste keer dat dit historisch trio van albums – Tango: Zero Hour, La Camorra: The Solitude of Passionate Provocation en The Rough Dancer and the Cyclical Night (Tango Apasionado) – als set wordt uitgegeven. Geremasterd, is het de eerste keer dat de albums op vinyl verkrijgbaar zijn sinds hun eerste release op het Amerikaanse Clavé. De liner notes van de set bevatten originele en nieuwe notities van de producer van het album en de Amerikaanse Clavé-oprichter Kip Hanrahan, evenals een uitgebreid essay van journalist Fernando González, die Piazzolla’s memoires vertaalde en aantekeningen maakte en liner notes schreef voor vier van zijn albums. Oorspronkelijk gepland voor een release in het eeuwfeest van Piazzolla in 2021, luidt de box nu het begin van de tweede eeuw van Piazzolla’s blijvende invloed in. 
“In mei 1986”, vertelt González, ging Astor Piazzolla, de maker van de Nuevo Tango, met zijn Quintet, de studio in Manhattan binnen om “Zero Hour” op te nemen. Het zou de eerste van drie opeenvolgende opnames blijken te zijn die hem uiteindelijk in de Verenigde Staten en in zijn positie over de hele wereld zou versterken”. Hoewel Piazzolla bekend stond als de stamvader van de ‘nuevo tango’, vertelt Kip Hanrahan op zijn beurt, ‘Ik weet niet zeker of Astor de tango echt leuk vond of haatte. Ik denk dat hij dol was op de muziek waarmee zijn vader het gezin omringde, het geluid van wat ze hadden achtergelaten in Argentinië. Het was de hoorbare identiteit, die hen anders maakte dan de Italiaanse en Joodse families die om hen heen woonden in de Lower East Side van New York, waar Astor opgroeide”.
“Als ik naar Astor luister, luister ik niet echt naar de tango die opnieuw is bedacht en gered door een briljante componist, ik luister naar de muziek van een turbulente, complexe, rusteloze, briljante man, die de woordenschat van zijn vaders dromen herschikt”. “Tango: Zero Hour”, oorspronkelijk uitgebracht in 1986, werd opgenomen in New York met Piazzolla en zijn klassiek New Tango Quintet, dat van 1978 tot 1988, met Piazzolla werkte, Fernando Suárez Paz (viool), Pablo Ziegler (piano), Horacio Malvicino, Sr. (gitaar), en Héctor Console (bas). González zegt over Tango: Zero Hour: “Dit zijn veeleisende stukken, maar het individueel spel blijft constant precies en intens. Als ensemble klinken Piazzolla en zijn New Tango Quintet gefocust, los en krachtig. Ze hebben de volledige controle over de muziek. Piazzolla herkende onmiddellijk dat het kwintet iets speciaals had bereikt, in de overtuiging dat het ‘de beste plaat was die ik in mijn hele leven had gemaakt’. We gaven onze ziel aan “Tango Zero Hour””.
La Camorra” werd ook voor het eerst uitgebracht in 1989 en werd opgenomen in New York in mei 1988, eveneens met het New Tango Quintet. González schrijft: “La Camorra leverde niet alleen een laat meesterwerk, het was ook een markering die twee belangrijke hoofdstukken in Piazzolla’s leven en muzikale carrière voltooide. La Camorra is opgezet als drie afzonderlijke, maar verwante stukken. Het suggereert dat Piazzolla nadacht over tango. “In Zero Hour-stijl voltooide Piazzolla het programma met versies van stukken die hij reeds had opgenomen, maar gepolijst. Het Quintet is opnieuw in uitstekende vorm. Met een substantieel nieuw werk en onberispelijke uitvoeringen van vier repertoirestukken, was “La Camorra” een hoogtepunt in Piazzolla’s discografie. Het was ook Piazzolla’s laatste opname met het New Tango Quintet.”
“The Rough Dancer and the Cyclical Night”, ook oorspronkelijk uitgebracht in 1989, werd in september 1987, in New York opgenomen met een ensemble dat bestond uit Fernando Suárez Paz (viool), Pablo Zinger (piano), Paquito D’Rivera (altsax, klarinet), Andy González (bas) en Rodolfo Alchourrón (elektrische gitaar). González zegt: “The Rough Dancer and the Cyclical Night (Tango Apasionado), opgenomen door Piazzolla zonder het Quintet, neemt een unieke plaats in, in zijn discografie. Het is gebaseerd op de muziek die Piazzolla componeerde voor Tango Apasionado, een dans- en theaterstuk gemaakt door Graciela Daniele, gebaseerd op verhalen van Jorge Luis Borges. Maar wat “The Rough Dancer” echt onderscheidt in Piazzolla’s discografie, is hoe het is gemaakt. Tot nu toe was de studio voor Piazzolla voor het grootste deel, een middel om de muziek die hij produceerde te documenteren. Maar op dit moment was Piazzolla geïntrigeerd door het idee om de studio als creatief hulpmiddel te gebruiken, misschien zelfs voor het componeren en arrangeren.”
De uitvoerders zijn Astor Piazzolla, Pablo Ziegler, Fernando Suarez Paz, Paquito D’Rivera, Rodolfo Alchourron en New Tango Quartet.
Tracklist:
CD 1 “Tango Zero Hour” – Tanguendia III, Milonga del Angel, Concierto para Quinteto, Milonga Loca, Michelangelo ’70, Contrabajissimo, Mumuki
CD 2 “La Camorra” – Soledad, La Camorra I-III, Fugata, Sur: Los Suenos (South:The Dreams), Sur: Regreso al Amor (South:Return to Love)
CD 3 The Rough Dancer and the Cyclical Night” – Prologue(Tango Apasionado), Milonga for three, Street tango, Milonga Picaresque;, Knife fight, Leondra’s song, Prelude to the Cyclical Night (Part One), Butcher’s Death, Leijia’s Game, Milonga for three (Reprise),Bailongo, Leonora’s love Theme, Finale (Tango Apasionado), Prelude tot he Cyclical Night (Part Two).
Astor Piazzolla The American Clavé Recordings 3 cd Nonesuch 075597915280