“L’Aurore”, door Carolin Widmann, viool solo, op het label ECM New Series. | Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.

“L’Aurore” is Carolin Widmanns zevende opname voor New Series en haar eerste soloviool cd voor het label, waarbij met elan en een karakteristieke brede compositieboog, verbeelding wordt verkend. In dit fascinerend recital wil Widmann het expressieve potentieel documenteren van de viool imet een origineel programma, dat wordt afgesloten met een stralende uitvoering van Bachs Partita nr. 2 in re klein.

Op deze cd is heel wat te ontdekken, niet in de laatste plaats, de zelden gespeelde Fantaisie Concertante, van de Roemeense componist, George Enescu (1881-1955) (foto), gecomponeerd in 1932. Enescu liet zich, net als Bartók, inspireren door de volksmuziek van zijn land. Widmann onderstreept het verband tussen Enescu en de Belgische componist, Eugène Ysaÿe (1858-1931) (foto), wiens Sonata nr. 5, op. 27, uit 1923, in zijn tweede beweging, een wervelende “Danse rustique” bevat. “Aurore”, de naam van haar cd, komt trouwens van de eerste beweging van die Sonate.

De veeleisende Enescu- en Ysaÿe-stukken worden overbrugd door de aforistische “Three Miniatures”, “A Lullaby for Lalit”, “A Canon for Sally” en “Lauer Lied”, van de Engelse componist, George Benjamin (°1960) (foto), een van de belangrijkste leerlingen van Olivier Messiaen en Yvonne Loriod in de jaren ‘70, en de opvolger van Harrison Birtwistle aan King’s College London. “Er is geen noot te veel”, vertelt de violiste. “Zijn muziek is als heel erg fijn geweven stof en de drie stukken zijn ook subtiel met elkaar verweven”. Deze korte karakterschetsen werden gecomponeerd in 2001 en 2002, en respectievelijk opgedragen aan de Indische violist, Jagdish Mistry, Sally Cavender (van Boosey and Hawkes Music Publishers en Faber Music muziekuitgeverijen), en aan Klaus Lauer, tijdens wiens “Badenweiler Musiktage”, Irvine Arditti, de oprichter van het bekend Arditti Quartet, in 2002 de cyclus in première speelde.

L’Aurore bevat ook het 12^de -eeuws antifoon “Spiritus sanctus vivificans vita”, van Hildegard von Bingen waarbij Widmann het gregoriaans vertaalt in het idioom van de viool. “We komen van de stem. Dat is de oorsprong van onze muzikale traditie. Tijdens de opname ontdekte ik dat ik de antifoon elke keer anders speel. Daarom komt het twee keer voor, als een soort ritueel”. Heel bijzonder.

Carolin Widmann, de zus van de klarinettist en componist, Jörg Widmann (°1973), geboren in München in 1976, studeerde bij Igor Ozim in Keulen, Michèle Auclair in Boston en David Takeno in Londen. Ze maakte haar ECM-debuut in 2008, met een Gramophone Award-genomineerde opname van de Vioolsonates van Schumann, begeleid door Dénes Varjon.

Deze werd gevolgd door “Phantasy of Spring”, een recital met muziek van Feldman, Zimmermann, Schönberg en Xenakis, die ook alom geprezen werd om zijn idiomatisch begrip van veeleisend materiaal, en heeft bijgedragen aan het Strata-album van Erkki-Sven Tüür (°1959), waaronder de première-opname van zijn Noësis voor viool, klarinet en orkest. In 2012 kwam er een Schubert-opname, het eerste resultaat van de muzikale alliantie tussen Carolin Widmann en de Duitse pianist, Alexander Lonquich (°1960), die in een stroomversnelling raakten sinds ze Messiaen voor het eerst in 2008, samen speelden in Salzburg. ECM bracht ook haar opname uit van Morton Feldmans het Vioolconcerto uit 1979, van Morton Feldman (1926-1987).

Widmanns samenwerking met het Chamber Orchestra of Europe leidde tot de opname van de Vioolconcerti van Mendelssohn en Schumann. Widmann trad op als soliste met het Gewandhausorchester Leipzig, het Orchestre National de France (Parijs), het Orchestra di Santa Cecilia (Rome), het Tonhalle Orchestre Zürich, RSO Wenen, het BBC Symphony Orchestra London, London Philharmonic Orchestra en de China Philharmonic in Peking, o.l.v. Riccardo Chailly, Sir Roger Norrington, Silvain Cambreling, Vladimir Jurowski, Emanuel Krivine, Peter Eötvös en Heinz Holliger. In 2013 werd Carolin Widmann uitgeroepen tot Kunstenaar van het Jaar op de Internationale Klassieke Muziek Awards. Ze bespeelt een viool van Giovanni Battista Guadagnini uit 1782.

De cd, “L’Aurore” werd in juli 2021, opgenomen in de Auditorio Stelio Molo RSI in Lugano, en geproduceerd door Manfred Eicher. Het Duits/Engels cd-boekje bevat een interview met Carolin Widmann door de Zwitserse musicoloog, Max Nyffeler (°1941).