De Roemeense componist George Enescu/Enesco (1881-1955), was één van de begaafdste musici van de 20ste eeuw. Hij was een begenadigd violist en componist, een vooraanstaande dirigent, een volwaardige pianist en cellist, maar vooral ook, een beroemde vioolleraar. Enescu’s laat meesterwerk “Impressions d’enfance” voor viool en piano, neemt u terug mee naar de tijd toen hij als driejarige, voor het eerst, een straatvedelaar hoorde…

“George Enescu” is nu een gemeente in de provincie Botoşani in Roemenië. Het bestaat uit de dorpen Arborea, Dumeni, George Enescu (Liveni), Popeni en Stânca. De gemeente is zo genoemd omdat  George Enescu in het dorp Liveni, werd geboren. Na zijn overlijden in 1955, kreeg het dorp zijn naam. Enescu was de vioolleraar van o.a. Yehudi Menuhin, Christian Ferras, Ivry Gitlis, Arthur Grumiaux, Serge Blanc en Ida Haendel. Het Nationaal George Enescu Museum is gevestigd in het Cantacuzino Paleis (foto) in Boekarest. Het Paleis is gebouwd in 1901, door Gheorghe Grigore Cantacuzino (foto).

Na het overlijden van Cantacuzino in 1913, werd het paleis nagelaten aan zijn zoon Mihail G. Cantacuzino (1867-1928) en zijn vrouw, Maria (Maruca) Tescanu Rosetti (1879-1968), een hofdame van de artistieke koningin, Marie Alexandra Victoria van Edinburgh (foto) (een kleindochter van koningin Victoria), de gemalin van de Roemeense koning, Ferdinand Victor Albert Meinrad van Hohenzollern-Sigmaringen. Ferdinand was de zoon van Leopold van Hohenzollern-Sigmaringen, die in rivaliteit met Amadeus van Savoie, aanspraak maakte op de Spaanse troon, wat de directe aanleiding was geweest tot de Frans-Duitse Oorlog (19 juli 1870 tot 10 mei 1871), een gewapend conflict tussen Frankrijk en een door Pruisen aangevoerde coalitie van de Noord-Duitse Bond en een aantal Zuid-Duitse koninkrijken. Het eindresultaat was een overwinning voor Pruisen en zijn bondgenoten, wat leidde tot de val van het Tweede Franse Keizerrijk en de afzetting van de Franse keizer Napoleon III, en de oprichting van het Duits Keizerrijk.

Na het overlijden van Mihail G. Cantacuzino, hertrouwde Maria in 1937, met George Enescu. Na het overlijden van George Enescu, doneerde Maria het paleis om er een museum in in te richten met herinneringen aan het leven van George Enescu. In 1956, werd het museum geopend. In het museum zijn een aantal kamers met vele werken van Enescu en de geschiedenis van zijn leven. Achter het museum ligt ”The house of memory”. Daar kan u een kijkje nemen in het huis waar George Enescu en zijn vrouw Maria, een aantal jaren hebben gewoond.

“Impressions d’enfance” is gewijd aan kamermuziekwerken van George Enescu. Het Pianokwintet in D is een van zijn vroegste composities. Gecomponeerd in 1896, op vijftienjarige leeftijd, tijdens zijn studie aan het conservatorium van Parijs, was hij nog geïnspireerd door de kamermuziekwerken van Brahms. Enescu bekende overigens zelf de enorme invloed van Brahms op zijn ontwikkeling: “de God van mijn jeugdige aanbidding is Brahms en ik schreef mijn vroege werken in de stijl van de onsterfelijke Johannes op een bijna flagrante manier”. Het kwintet ging in première in 1897, tijdens Enescu’s eerste recital van zijn eigen werken in Parijs op zestienjarige leeftijd. Massenet en Cortot zaten in het publiek. De twee charmante werken voor piano en strijktrio, Aubade en Sérénade lointaine, illustreren het punt dat Enescu’s geliefde leraar, Gabriel Fauré, heel mooi verwoordde: “de grootste technische vaardigheid is niets waard zonder poëzie”. Zelfs in het slim opgebouwde korte stuk Hommage voor piano, gebaseerd op een motief vanuit de letters in de naam Fauré, overheerst de poëtische, dromerige kwaliteit.

Impressions d’enfance Anna-Liisa Bezrodny, Diana Ketler, Gilles Apap Ensemble Raro cd Solo Musica SM396