“Saint-Saëns – Hahn, À la lumière”, door het vocaal ensemble Accentus en de pianiste, Eloïse Bella Kohn, o.l.v. Christophe Grapperon, op het label Alpha. | Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.

Op deze cd staan Camille Saint-Saëns en Reynaldo Hahn op het programma met 12 prachtige a capella koorwerken en één met pianobegeleiding, composities die eenvoud en expressieve kracht combineren, waarvan sommige nooit eerder zijn opgenomen.

Sinds de oprichting, meer dan vijfentwintig jaar geleden, verdedigt het Accentus kamerkoor vurig het a capella-repertoire. Onder leiding van de oprichter Laurence Equilbey heeft het een indrukwekkende discografie opgebouwd die ondertussen de maatstaf is geworden van deze muziek. Voor deze nieuwe opname, de eerste voor Alpha, werd voor de gelegenheid de leiding van het ensemble overgedragen aan Christophe Grapperon, de assistent-dirigent sinds 2013: “Het kan nooit vaak genoeg gezegd worden: het a capella-repertoire is een heilige graal van de vocale muziek! Het is een zintuiglijke ervaring die direct toegankelijk is voor iedereen, maar veeleisend en vaak atypisch voor de luisteraar”.

De koorwerken van Saint-Saëns komen uit 2 chœurs, op. 68 (1882) (“Calme des nuits” en “Les fleurs et les arbres”) en 2 chœurs, op. 141 (1913) (nr. 1, “Des pas dans l’allée”, op tekst van Maurice Boukay, pseud. Maurice Couyba (1866-1931)). De koorwerken van Reynaldo Hahn komen uit de bundel, 6 “Chansons et Madrigaux” (ca. 1907) op gedichten van Charles d’ Orléans, Jean-Antoine de Baïf, Agrippa d’ Aubigné en eentje “Dans la manière d’Antoine de Boësset”, en uit 12 “Rondels” (1898-1899) op gedichten van Charles d’Orléans, Théodore de Banville en Catulle Mendès.

Accentus is een Frans vocaal ensemble, in 1991 opgericht door Laurence Equilbey (°1962) (foto), gespecialiseerd in de interpretatie van a capella vocale muziek, oratorium en het creëren van hedendaagse vocale muziek. Het ensemble werkte samen met de Zweedse koordirigent Eric Ericson (1918-2013), de gewezen leraar van Laurence Equilbey, en was in residentie in de Opéra de Rouen-Normandie. Na de wereldpremières van Granum sinapis (1998 ) en Dona eis (1999) van Pascal Dusapin en de opera “Outis” van Luciano Berio (1999), gaf Accentus in 2000 een reeks concerten met het Ensemble intercontemporain onder leiding van Pierre Boulez, waaronder een lange tournee door de Verenigde Staten.

Met het oog op de ontwikkeling en ondersteuning van de vocale kunst in Frankrijk, richtte Accentus met de steun van het Franse Ministerie van cultuur en met het mecenaat van de Fondation Bettencourt Schueller, het Centre national d’art vocal op. Het ensemble bestaat uit tweeëndertig volledig professionele zangers en wijdt zich aan de interpretatie van vocale muziek, variërend van de 18^de eeuw tot hedendaagse creatie. Het koor treedt ook op als begeleiding van grote symfonieorkesten onder leiding van beroemde dirigenten en nam ook deel aan lyrische producties, “La Nonne sanglante” van Charles Gounod in de Opéra-Comique en “Der Freischütz” van Carl Maria von Weber. Ook de Letse dirigent Sigvards Kļava dirigeerde Accentus met werk van Francis Poulenc, Pascal Dusapin en Sergei Rachmaninoff. Op 11 november 2020 creëerde het koor “In nomine lucis” van Pascal Dusapin, in opdracht van Emmanuel Macron, voor de overdracht aan het Panthéon van het lichaam van Maurice Genevoix, schrijver en veteraan van de Eerste Wereldoorlog.

De Franse pianiste, Eloïse Bella Kohn, geboren in 1991 in Parijs, begon op vierjarige leeftijd piano te spelen aan de Yamaha Music School. Ze studeerde aan de CNSM in Parijs bij Michel Béroff, Eric Le Sage, David Fray en Pierre-Laurent Aimard. In 2009 nam ze op initiatief van Alexandre Tharaud deel aan het Erik Satie Project in de Cité de la Musique in Parijs. Op de CNSM behaalde ze ook de Eerste Prijzen voor Harmonie en Fuga. Ze vervolgde haar studie aan de Hochschule für Musik in Freiburg en aan de muziekuniversiteit in Wenen bij Lilya Zilberstein. Ze perfectioneerde zich tijdens masterclasses bij Aldo Ciccolini, Dmitri Bashkirov, Robert Levin, Thomas Adès, Christian Zacharias en András Schiff, en werd in 2014 “Klassieke openbaring van ADAMI”.

Na accordeon te hebben gestudeerd en een cursus musicologie te hebben gevolgd, sloot Christophe Grapperon zich aan bij de zangles van Daniel Delarue en perfectioneerde hij zijn vaardigheden in koor- en orkestdirectie bij Pierre Cao, Catherine Simonpietri en Nicolas Brochot. Als bariton uitgenodigd door verschillende vocale ensembles (Soli Tutti, Les Jeunes Solistes, Sequenza 9.3) of oude muziek (Diabolus in Musica). Zijn activiteit bracht hem ertoe werken te creëren van o.a. Régis Campo, Marc-Olivier Dupin, Thierry Escaich, François Narboni, Bernard de Vienne en Romain Didier. Van 1995 tot 2002 was hij directeur pédagogique van de Académie de Musique des Grandes Écoles et Universités de Paris onder leiding van Jean-Philippe Sarcos. Hij leidt talrijke cursussen koor-, orkest- en kamermuziek.

Naast Marc Minkowski leidde hij van 2002 tot 2007 het koor van Les Musiciens du Louvre. Van 2007 tot 2017 zorgde Christophe Grapperon voor de muzikale leiding binnen het gezelschap Les Brigands naast Loïc Boissier, en dirigeerde hij rariteiten zoals Arsène Lupin Banker van Marcel Lattès, Het hof van koning Pétaud door Léo Delibes en Croquefer door Jacques Offenbach. In samenwerking met het Palazzetto Bru Zane dirigeert hij The Knights of the Round Table gevolgd door Mam’zelle Nitouche van Hervé. Hij leidde de grote operatie “Opérakaraoké” in juni 2016 in de Opéra Comique, waar hij sinds 2017 pre-concerten en ontdekkingsworkshops voor dit repertoire door middel van koorzang geeft. In april 2010 nodigde Laurence Equilbey hem uit om samen te werken met Accentus, waarvan hij in 2013 associate-dirigent werd. Hij dirigeert het a capella-ensemble in concert met werken van Poulenc, Koechlin, Boulanger, Grandval, Saint-Saëns of Hahn, in het bijzonder in samenwerking met het Palazzetto Bru Zane.