Is een cache-sexe slechts een bescherming of is het tevens een manier om de aandacht te trekken? Wordt zo’n bedekking wellicht ook gedragen als een subtiel verleidingsmiddel? Waarom is het dragen van een cache-sexe in de ene samenleving een uitdrukking van schaamte en in een andere context niet? In zijn hoogst uitzonderlijk boek, tracht Philip van Kerrebroeck de vraag te beantwoorden waarom mensen door de geschiedenis heen hun geslachtsdelen hebben bedekt en waarom ze een of andere vorm van bedekking (cache-sexe) dragen.

Op zijn zoektocht naar een antwoord op deze vragen richt de auteur zijn blik op de vrouwelijke en mannelijke geslachtorganen, van de lendendoek tot de tanga, en beschrijft hoe dit deel van het menselijk lichaam, door de tijd heen en in verschillende culturen is waargenomen en geapprecieerd. Allerlei vormen van cache-sexe bij de vrouw en de man worden besproken aan de hand van unieke en soms niet eerder gepubliceerde documentatie. Daarenboven, besteedt de auteur ook aandacht aan de bedekking van de…’achterkant’.

“Ik zal de verschillende vormen van cache-sexe bespreken”, zo schrijft de auteur, “van het schaamlapje tot de tanga, maar ook de afwezigheid ervan in sommige samenlevingen. Het brede gamma aan cache-sexe zal aan bod komen, inclusief controversiële en subtiele exemplaren. Mijn doel is om je een brede kijk op het onderwerp te geven, met inbegrip van medische, geografische, historische en antropologische perspectieven. Ik ga dieper in op de betekenis van de verschillende vormen van cache-sexe en verwijs naar typische voorbeelden. Het dagelijks gebruik van de cache-sexe wordt geïllustreerd met unieke en soms niet eerder gepubliceerde documenten en zeldzame historische foto’s. Ook de hedendaagse cache-sexe komt aan bod.”

Cache-sexe slaat niet op lichamelijke intimiteit, maar wel op een object. Een cache-sexe is nl. vaak een piepklein kledingstuk, dat de geslachtsdelen bedekt. De meest voorkomende stijl, bv. westerse strings en Japanse fundoshi’s , heeft een driehoek van materiaal van stof of kralenkoorden, die op de hoeken is vastgemaakt aan banden of touwtjes rond de taille en tussen de benen, die de legendarisch aantrekkelijke driehoek over de geslachtsorganen vastmaken. De koteka of peniskoker bv. wordt door mannelijke inboorlingen van sommige etnische groepen in Nieuw-Guinea, traditioneel gedragen om hun geslachtsdelen te bedekken.

Cache-geslachten hebben verschillende sociale intenties, waaronder de praktijk van oprechte of gedwongen bescheidenheid door de drager, wettelijke en/of gebruikelijke beperkingen binnen de context van erotiek, of het bewust toevoegen van fetisjistische of speelse, prikkelende aspecten aan erotiek. Cache-sexe is ook een term voor een klein driehoekig of hartvormig sieraad, meestal gemaakt van zilver, goud of messing. In westerse culturen verschijnen strings dan weer zelfs als zwemkleding of, in veel erotische danslocaties, als de laatste staat van uitkleden, om de seksuele opwinding van de kijker te verhogen.

De peniskalebassen van tribaal Nieuw-Guinea bv., en cache-seksen van sommige andere stamculturen, worden door westerlingen vaak gezien als vormen van seksueel vertoon, maar voor hun dragers zijn ze een praktijk die privacy biedt. De Braziliaans-Portugese tapa-sexo bv. wordt vaak gebruikt in optochten van sambascholen, waar artiesten met hun versierde maar ongeklede lichamen paraderen, waarbij de billen en liezen, zichtbaar worden. De voorschriften van deze optochten verbieden nl. dat mensen volledig naakt zijn. Zo bedekt de tapa-sexo , een strook of doek, de geslachtsdelen van een danser.

Wil u alles weten over Prehistorisch bloot, Oud-Grieks schaamhaar, de cache-sexe van Jezus Christus, een uitgebuit achterwerk of Middeleeuwse vulva’s, kortom alles over de duizelingwekkende verscheidenheid aan soorten en modellen van cache-sexe, dan mag u het lezen van dit uitzonderlijk origineel, onderhoudend en verrijkend boek niet uitstellen. Het is nl. een intellectueel grondig onderbouwd, historisch en antropologisch meesterwerk. Top!

Philip Van Kerrebroeck is emeritus-hoogleraar Urologie (Universiteit Maastricht). Hij werd geboren in Leuven (België) en volgde de opleiding chirurgie en urologie in Brussel, Utrecht, Nijmegen en San Francisco. In de loop der jaren is hij geïnteresseerd geraakt in de geschiedenis van de urologie en de culturele antropologie. Momenteel is hij voorzitter van het History Office van de European Association of Urology (EAU) en bestuurslid van het Museum Lambotte te Antwerpen.

Philip van Kerrebroeck Bedekt Een antropologische geschiedenis van de cache-sexe 263 bladz. geïllustreerd uitg. Sterck & De Vreese ISBN 9789056159979