Henry Purcell (1659-1695) wordt beschouwd als een van de meest getalenteerde musici van zijn tijd, begon zijn carrière als klavierspeler en onderscheidde zich zowel in de kerk als in het theater. Op deze opname evoceert Jean-Luc Ho verschillende facetten van de activiteit van de componist en zijn Europese invloeden, waarbij hij originele stukken afwisselt met transcripties, geworteld in de praktijk van klavecinisten en organisten uit de 17^de eeuw.

Henry Purcell werd geboren in een muzikaal gezin in Londen en begon zijn opleiding als koorzanger in de Chapel Royal onder kapitein Henry Cooke, Pelham Humphrey en later bij John Blow. Op zijn veertiende werd hij aangenomen als stemmer van de toetsinstrumenten van de koning. Op zijn achttiende werd hij benoemd tot componist (composer-in-ordinary) van de Chapel Royal en twee jaar later werd hij organist van Westminster Abbey. Zijn aandacht ging uit naar het Londens toneel toen Willem III rond 1690, het beschermheerschap aan het hof terugschroefde. Purcell combineerde met succes de carrières van componist en uitvoerder aan het hof en de kerk, terwijl hij ook zijn groeiende interesse in het componeren voor het theater en vooral de opera ontwikkelde. Zijn plotselinge dood op jonge leeftijd van 36 jaar, veroorzaakte een wijdverbreid verdriet en beroofde de Londense muziekscène van zijn leidende figuur. Zijn reputatie bleef echter bloeien en zijn toneelwerken werden tot ver in de 18^de eeuw nieuw leven ingeblazen.

Ook als klavecinist was Purcell belangrijk, getuige een in 1993 ontdekt handschrift met klavecimbelwerken van de hand van Purcell en Giovanni Battista Draghi. Händel had niets dan lof voor Purcell nadat hij zich in Londen had gevestigd en met Purcells muziek in aanraking was gekomen, en hij heeft dan ook als een “Engelse” componist stijl technisch gretig geput uit Purcells nalatenschap. Helaas is veel van Purcells klaviermuziek verloren gegaan. Afgezien van enkele manuscriptkopieën is onze kennis ervan afhankelijk van gedrukte edities.

De belangrijkste hiervan is de collectie “A choice Collection of Lessons for the Harpsichord”, die de 8 Suites bevat. Dit werd postuum gepubliceerd door Purcells vrouw, Frances, en Henry Playford in 1696, een van de weinige, gedrukte boeken over klaviermuziek in het laat 17^de eeuwse Engeland. Het werd opgedragen aan de prinses van Denemarken (later koningin Anne) en het voorwoord dankt haar “voor haar bescherming en haar genereuze aanmoediging van muziekuitvoeringen, samen met de grote eer die uwe hoogheid die wetenschap heeft bewezen door uw keuze voor dat instrument waarvoor de volgende composities werden gemaakt”.

Naast werk van Purcell en twee anonieme composities, koos Jean-Luc Ho voor werk van François Roberday (1624-1680), Maurice Greene (1696-1755), Orlando Gibbons (1583-1625), John Blow (Ca 1649-1708) en Jean Henry D’Anglebert (1629-1691), gespeeld op een klavecimbel met 2 klavieren, in 2005 gebouwd door Émile Jobin, naar een klavecimbel van Vincent Tibaut de Toulouse uit 1691, bewaard in het Musée de la musique in Parijs.

De Franse klavecinist en organist, Jean-Luc Ho, geboren in 1984, was al op zeer jonge leeftijd gepassioneerd door oude klavierinstrumenten. Hij begon op achtjarige leeftijd klavecimbel te leren en maakte kennis met het orgel en vervolgens met het clavichord. Als winnaar van het Parijs-CNSMDP-conservatorium in 2006 (eerste prijs voor klavecimbel bij Olivier Baumont en basso continuo bij Blandine Rannou ), bleef hij getekend door de leer van Blandine Verlet. Zijn eerste klavecimbel cd, gewijd aan Bach & Couperin (“Le Choix de France-Musique”, Diapason Découverte, Suggestie-CD Le Monde) werd in 2011 uitgebracht door L’Encelade. Voor het label “Cordes etâmes” nam hij tijdens een concert de complete sonates voor viool en klavecimbel van Johann Sebastian Bach en een Sweelinck-recital op het claviorganum.

Als populaire continuist speelt en neemt hij regelmatig op onder leiding van Hervé Niquet (Le Concert Spirituel) en David Stern (Opera Fuoco). Hij doceerde tussen 2004 en 2011, klavecimbel aan de école de Musique de Franconville (Val d’Oise), doceert sinds 2012, aan de académie de claviers anciens in Dieppe, en werkt regelmatig samen met o.a. Arcal (Atelier de recherche et de création pour l’art lyrique) en het Festival de Royaumont, als onderdeel van educatieve activiteiten, gericht op een breder publiek.

Tracklist:

François Roberday (1624-1680) Fugue dixième (à 4 parties)

Anon. (untitled) (Bibliothèque nationale de France: manuscrit Rés. 1186, fol. 4v-5r)

Henry Purcell (1659-1695) Prelude in C major, Z. 666

Henry Purcell Dance for Chinese Man and Woman (Chaconne from The Fairy Queen)

Henry Purcell Suite VII in D minor, Z. 668

Anon. (verse) (British Library: manuscript Add MS 31446, fol. 38v)

Henry Purcell Volontary for double organ, Z. 719

Maurice Greene (1696-1755) Volontary III in A minor

Henry Purcell Pavan in A minor, Z. 749

Henry Purcell Sonata V in Three Parts, in A minor, Z. 794

Orlando Gibbons (1583-1625) Fantasia

John Blow (Ca 1649-1708) (untitled) (Christ Church, Oxford: manuscript MS 1177, fol. 15v)

Henry Purcell Suite II in G minor, Z. 661

Jean Henry D’Anglebert (1629-1691) Passacaille d’Armide

Henry Purcell Chaconne in G minor, ZT. 680

Henry Purcell & Friends Harpsichord Recital Jean-Luc Ho cd Musica Ficta MF 8037