Mozart was 22 toen hij in 1778, vergezeld van zijn moeder, naar Parijs reisde. Hoewel hij niet het succes behaalde waarop hij had gehoopt, was zijn bezoek aan Parijs een belangrijk keerpunt in zijn persoonlijk leven en artistieke ontwikkeling. Gekenmerkt door de desillusie die hem ertoe bracht het Parijse publiek te verachten en door de tragedie van het verlies van zijn moeder, waren zijn pianosonates getint met een intense ernst, die de innerlijke onrust weerspiegelden, die het jong wonderkind toen ervaarde. Tegelijkertijd charmeerde de castraat Albanese, de hoofdstad met zijn romances, die populair waren en waaruit Mozart een deel van zijn inspiratie putte.

Arnaud De Pasquale (foto) neemt u alweer mee, met een prachtige replica van een Silbermann-pianoforte uit 1749, mee terug naar het Parijs van de jaren 1770, waar de muziekpraktijk niets anders dan bruisend was, en nodigt u met gratie en gevoeligheid uit in de gekwelde intimiteit van de genie. De reislust van vader Leopold Mozart leidde in 1777 weliswaar tot zowel zijn eigen ontslag als dat van zijn zoon. Leopold vertrok met zijn vrouw en zoon richting Parijs, in de hoop dat zijn zoon aldaar een aanstelling zou krijgen. Na een kort verblijf in München reisden ze verder naar Leopolds familie in Augsburg. In oktober ontmoette Wolfgang hier zijn nichtje Maria Anna Thekla (‘das Bäsle’), met wie hij een intieme relatie had en met wie hij een pikante correspondentie voerde, die latere biografen in verlegenheid heeft gebracht.

Tijdens hun verblijf in Mannheim nodigde Fridolin Weber hem uit. Wolfgang gaf zangles aan de oudste van de vijf dochters Weber, Aloysia, op wie hij verliefd werd. Zijzelf had nauwelijks zangervaring, maar bezat volgens Wolfgang een wondermooie stem. Na een boze brief van Leopold reisde Wolfgang samen met zijn moeder tot in Parijs. Daar verbleven ze bij baron Friedrich Melchior Grimm en bracht Wolfgangs moeder haar dagen door in een slecht geluchte, kille en vuile kamer. Ze voelde zich eenzaam en werd ziek. Wolfgang verdiende nauwelijks geld, maar werd overal uitgenodigd om gratis te spelen. In deze periode schreef Wolfgang zijn balletmuziek Les Petits Riens (KV 299b) en de Parijse symfonie in D groot (KV 297). De symfonie beleefde haar triomfantelijke openbare première tijdens de Concerts Spirituels op 18 juni. Op 3 juli 1778, na een wekenlange ziekte, overleed Mozarts moeder. Na een verblijf van zes maanden in Parijs keerde Mozart alleen naar München terug. Daar bood de familie Weber, die kort daarvoor Mannheim had verlaten, hem onderdak. Aloysia negeerde Mozarts avances. Op dat moment besefte hij dat het nooit iets zou worden tussen hen beiden…

Op deze cd ontdekt u Egidio Giuseppe Ignazio Antonio Albanese, wiens naam werd verfranst als Antoine Albanese, geboren in 1728 in Terlizzi, en overleden 1803, in Versailles. Hij was een Italiaanse klassieke castrato zanger, die zich na zijn muziekstudie in Napels, in Parijs vestigde, waar hij zong in de kapel van de koning en bij de Concerts Spirituels in de Tuilerieën van 1752 tot 1762. Hij componeerde modieuze aria’s en romances en ongeveer dertig jaar lang was hij verbonden aan de muziek van de koning. Les Tendres Souhaits (of Les Souhaits) is een gedicht van Charles-Henri Ribouté, op muziek gezet door Antoine Albanese, maar  toegeschreven aan Pergolesi). Dit lied wordt vaak genoemd naar het eerste couplet: “Que ne suis-je la fougère”.

De Franse sopraan Perrine Devillers uit Rouen, studeerde aan het Lycée Jeanne d’Arc in Rouen en studeerde er aan het Conservatorium, met name in de Maîtrise en het Ensemble Vocal. Daarna behaalde ze een 1ste prijs klarinet aan het Conservatorium van Parijs. Tegenwoordig is ze klarinetlerares en studeert ze zang aan de Schola Cantorum Basiliensis bij Ulrich Messthaler, Andreas Scholl en Anthony Rooley. Perrine Devillers treedt op als soliste en koorzangeres in Frankrijk en in Bazel onder leiding van Vincent Dumestre, Benjamin Alard, Rinaldo Alessandrini, Andrea Marcon en Raphaël Pichon.

Jérôme van Waerbeke begon met viool en zingen in een kinderkoor in Bretagne. Hij sloot zich al snel aan bij de Nationale Muziekschool in Brest en volgde de dirigentenklas van Valérie Fayet in Caen. Jean-Marie Ségrétier moedigde hem aan om de barokviool te oefenen. Samen met Patrick Bismuth wijdt hij zich aan de studie van oude muziek en aan het oefenen van hun instrumenten. Uit zijn ontmoeting met klavecinist Arnaud De Pasquale ontstond de wens om zich in het kamermuziekrepertoire van de 17^de en 18^de eeuw te verdiepen. Sinds 2007 werkt hij bij de Compagnie Outre Mesure. Hij werkt regelmatig samen met Le Parlement de Musique, Le Poème Harmonique, het Ensemble Barok de Nice, La Symphonie du Marais, Les Ombres en het jonge Ensemble Pygmalion.

Arnaud De Pasquale groeide op in een barokke muzikale omgeving. Hij was pas vijf jaar oud toen hij klavecimbel begon te leren. Hij studeerde aan het conservatorium van Poitiers bij Dominique Ferran. Op veertienjarige leeftijd ontdekte hij het klavecimbel in Château d’Assas, het klavecimbel waarop Scott Ross verschillende van zijn opnamen had gemaakt. In 2003 behaalde hij zijn Diploma of Musical Studies en ging hij naar het CNSM in Parijs bij Olivier Baumont, Blandine Rannou en Kenneth Weiss. Vier jaar later behaalde hij het Diplôme de Formation Supérieure in klavecimbel en basso continuo. Hij voltooide zijn opleiding met het advies van François Fernandez, Christophe Coin, Blandine Verlet, Pierre Hantaï, Elisabeth Joyé, Laurent Stewart, Bob van Asperen en Skip Sempé. Vanaf 2006 speelde hij de continuo bij het Ensemble Pygmalion, nieuw gecreëerd door Raphaël Pichon, waarmee hij optrad op festivals als Chaise-Dieu, Saintes en Arques la Bataille. De opname van de Missa’s brevis van J.S. Bach, die ze in 2008 uitvoerden, werd bekroond met een Diapason d’Or.

Tracklist:

Mozart : Piano Sonata No. 8 in A minor, K310

Antoine Albanese: La Soirée du Palais-royal, Op. 9: No. 10, Dans les erreurs d’un songe

Mozart : Violin Sonata No. 21 in E minor, K304

Antoine Albanese: Romance de Rosemonde

Mozart : 9 Variations on “Lison dormait”, K. 264 / 315d6 Variations on “Au bord d’une fontaine”, K. 360 / 374b

Mozart à Paris 1778 Arnaud De Pasquale Perrine Devillers Jérôme van Waerbeke cd Château de Versailles Spectacles CVS096