Is een cache-sexe slechts een bescherming of is het tevens een manier om de aandacht te trekken? Wordt zo’n bedekking wellicht ook gedragen als een subtiel verleidingsmiddel? Waarom is het dragen van een cache-sexe in de ene samenleving een uitdrukking van schaamte en in een andere context niet? In zijn hoogst uitzonderlijk boek, tracht Philip van Kerrebroeck de vraag te beantwoorden waarom mensen door de geschiedenis heen hun geslachtsdelen hebben bedekt en waarom ze een of andere vorm van bedekking (cache-sexe) dragen.

Lees verder →

“1923, Europa in het jaar van Hitlers staatsgreep” is een fascinerende geschiedenis van een kantelpuntjaar. Het is weliswaar niet alleen een boek over het verleden, het beschrijft vooral ook het gevaar dat ontstaat als de Europese samenwerking ineenstort en democratieën de kracht van hun vijand onderschatten, iets wat anno 2023 urgenter is dan ooit.

Lees verder →

Dit is het buitengewoon verhaal van hoe gezouten vis uit Shetland een van de basisvoedingsmiddelen van Europa werd, een economische bloei veroorzaakte en kunstenaars, schrijvers en muzikanten inspireerde. Het varieert van de woeste wateren van de Noord-Atlantische Oceaan, de met ijs gevulde fjorden van Groenland en de afgelegen eilanden van Faeröer, tot de eettafels van de Londense middenklasse, de bacalao-restaurants van Spanje en de joodse shtetls van Oost-Europa. Een aanrader!

Lees verder →

‘

“Godenschemering” is een theologische cultuurgeschiedenis, die de evolutie van het geloof in God uitdiept in de loop der tijd. Israël ontdekte in een polytheïstische wereld de Ene God, die door de tijd heen steeds humaner werd en dichterbij kwam. Hoe is het geloof na die grote stap geëvolueerd? Hoe past het verdampen van het geloof, dat uiteindelijk eindigde in de dood van God, in deze evolutie en welke rol heeft het bestormen van de godenbeelden gespeeld? De auteur ontwaart naast deze boeiende geloofsevolutie een andere geschiedenis: een blijvende zoektocht naar de ene God. Lees verder →

In “De geopolitieke tragedie” verkent Kaplan centrale thema’s uit de internationale politiek – orde, wanorde, rebellie, ambitie, geweld en macht – door de lens van de tragedie. Aan de hand van het werk van de oude Grieken, Shakespeare, Duitse filosofen en moderne tragedieschrijvers als Arthur Miller toont hij hoe de menselijke drama’s, conflicten en dilemma’s die zij uitdiepten, weerklinken in de internationale politiek. Een schitterend voorbeeld van journalistieke non-fictie!

Lees verder →

“Amor mundi”, ‘liefde voor de wereld’, was voor Hannah Arendt de zorg om pluraliteit, de bereidheid om samen te leven met andersdenkenden en vreemden, met wie we hoe dan ook, de wereld (moeten) delen. Maar, veel reden geeft die mundus, die wereld niet om haar lief te hebben, zeker niet voor Hannah Arendt, de Joodse vluchtelinge voor de nazigruwel, de schrijfster van “The Origin of Totalitarianism” en “Eichmann in Jerusalem”, boeken waarin het woord liefde niet of nauwelijks kon voorkomen. Waar haalde Hannah Arendt die passie voor liefde dan eigenlijk wel vandaan?

Lees verder →

Romain Rolland (1866-1944) was een Franse toneelschrijver, romanschrijver, essayist, kunsthistoricus en later, mysticus. Gedreven door zijn onvervulde droom om musicus te worden, schreef hij een magistraal, tiendelig epos over een fictieve componist, “Jean-Christophe”. Hiervoor ontving hij in 1915, de Nobelprijs voor Literatuur.

Lees verder →

Lees en bekijk het volledig verhaal achter elk nummer dat “The Boss” ooit heeft uitgebracht. Het beslaat bijna 50 jaar aan albums, EP’s, B-kantjes en meer. De deskundige auteurs Margotin en Guesdon bewegen zich chronologisch door de lange carrière van Bruce Springsteen en onderzochten alles maar dan ook alles, wat er te weten valt over elk afzonderlijk nummer. Niets werd onbeproefd gelaten, van de inspiratie achter de teksten en de verhalen achter de muziek, tot het opnameproces en de muzikanten en producers die aan elk nummer hebben meegewerkt.

Lees verder →

Twee jonge mensen houden van elkaar, maar niet op hetzelfde moment. “Jevgeni Onegin”, het tragisch liefdesverhaal van de dichter Alexander Poesjkin, werd in de handen van Peter Tsjaikofski een meeslepende opera. Maar ondanks zijn populariteit bij muziekliefhebbers wordt de opera Jevgeni Onegin slechts als een afgeleide van Poesjkins meesterwerk beschouwd. Ook de muziekkritiek heeft de opera nog niet in het hart gesloten. Francis Maes brengt daar met zijn boek grondig verandering in.

Lees verder →