Nadat ze een “historisch geïnformeerde” visie hadden aangenomen die is gerijpt door lange studie en belangrijke samenwerkingen, pakken ze nu de sonates van Mozart aan met een aanpak die begint bij hun keuze van instrumenten: de buitengewone Stradivarius ‘Recamier’ met darmsnaren en een Paul McNulty fortepiano (kopie van Anton Walter) die Cascioli al gebruikte op zijn recente Beethoven-recital.
Iedereen kent Vlaanderen van de koers, de beste chocolade ter wereld en de schitterende middeleeuwse steden. De Nederlandse reisjournalist Bas van Oort daarentegen daagt uit om verder te kijken dan de clichés. Hij tekent eerlijke, humoristische portretten van gewone mensen en doet verslag van zijn belevenissen in woord en tientallen poëtische foto’s.
Het liturgische repertoire van de christelijke traditie bevat prominente missen en officie’s ter herdenking van het leven van Christus en feestdagen van heiligen. Daarnaast draait een ander belangrijk repertoire om Christus en de heiligen via hun relikwieën, die worden vereerd als fysieke representaties van goddelijke aanwezigheid. Deze relikwieën variëren in betekenis, waarbij de relikwieën die direct aan Christus zijn verbonden de hoogste status hebben, gevolgd door die verbonden met de Maagd Maria, Johannes de Doper, apostelen en heilige martelaren.
In de nacht van 10 en 11 april 1934 sluipen dieven de Sint-Baafskathedraal binnen en lichten twee panelen van het Lam Godsretabel uit hun frame. Het paneel met de afbeelding van Johannes De Doper werd terugbezorgd, het paneel van de Rechtvaardige Rechters is meer dan negentig jaar later nog steeds niet terecht. Het is een van de meest iconische kunstdiefstallen ter wereld. Wie pleegde de diefstal en waarom?
Agent Josephine vertelt het spannende, aangrijpende verhaal van Josephine Bakers rol als spion voor het Franse verzet tegen de nazi’s aan de hand van nieuwe bronnen en interviews. Vóór de Tweede Wereldoorlog stond Josephine Baker (1906-1975) bekend om haar zang en dans, haar schoonheid en sensualiteit; ze was de bestbetaalde vrouwelijke artiest in Europa. Toen de nazi’s haar geliefde stad Parijs innamen, werd ze om haar huidskleur en overtuigingen van het podium verbannen. Maar in plaats van terug te keren naar Amerika bleef ze in Frankrijk om de naziterreur te bestrijden. Van de ene op de andere dag veranderde ze van artiest in spion van het verzet.
Alexander Agricola, eigenlijk Alexander Ackerman (1446-1506), was een zangmeester en componist uit de tweede generatie der Vlaamse polyfonisten. Ook al is hij vandaag minder bekend, toch behoorde Alexander Agricola, samen met Desprez en Isaac, tot de belangrijkste Franco-Vlaamse componisten van zijn generatie.
Geflankeerd op deze opname door de Missa brevis in G, het enige voorbeeld van een ‘Pastorale’ Mis van Mozart, en de emotionele Missa brevis in F, werd de Mis in C gecomponeerd op de leeftijd van slechts 13 jaar. Het is een dramatische zetting van aanzienlijke lengte, met het Gloria en Credo zelf die de lengte hebben van een Missa brevis. De ‘Dominicus’ Mis laat Mozarts contrapuntische en harmonische taal zien, met meer avontuurlijke en memorabele melodieën voor de solisten.
Natuurlijk zijn Gunar Letzbor en zijn muzikanten van Ars Antiqua Austria van nature volkomen vredelievend, en zeker de componisten van de hier gepresenteerde muzikale gevechtsschilderijen, of ze nu van algemene aard zijn of daadwerkelijk afbeeldingen van historische gevechten, waren ook geen muzikale oorlogsstokers. We moeten Letzbor en zijn ensemble hier eerder als muzikale oorlogscorrespondenten opvatten, dan biedt het luisteren naar deze even charmante als meesterlijke battaglia onvervalst luisterplezier, waarin er eigenlijk alleen maar winnaars kunnen zijn.
De verzameling toccata’s Apparatus musico-organisticus, gepubliceerd in 1690, vestigde Georg Muffat onmiddellijk als een van de grootste organisten van zijn eeuw. Een ware referentie in het orgelrepertoire, gewaardeerd om zijn stilistische diversiteit, dit werk getuigt van Muffats ambitie om Europese stijlen te vermengen terwijl hij de expressieve mogelijkheden van het barokorgel verkent. Bernard Foccroulle zet een scala aan emoties in die de breedte en harmonische rijkdom van de toccata’s onderstrepen, uitgevoerd op een orgel dat emblematisch is voor de Franse stijl die hen zo goed past, waaraan de delicate Sonate a violino solo is toegevoegd, uitgevoerd met brio door Marie Rouquie.
Het hier gepresenteerd programma is met name interessant vanuit het oogpunt van Henri Vieuxtemps’ Grande sonate concertante op.12, in vier delen, een zeldzaam werk geschreven tijdens de jeugd van de componist uit Verviers. Tatiana Samouil en Johan Schmidt gingen uit van het origineel manuscript om een nieuwe versie van de partituur te creëren die toegankelijker en leesbaarder is in termen van interpretatie en klank. Louis Vierne’s Sonate voor viool en piano in g mineur Op.23, een ander zeldzaam juweeltje opgedragen aan Eugene Ysaye, wordt beschouwd als zijn eerste grote kamermuziekpartituur en zijn eerste unaniem erkende meesterwerk. Het is een meesterlijk werk, vol kracht, passie en tederheid. Eencd tussen romantiek en moderniteit die de stilistische evolutie van de Franse esthetiek illustreert met zijn kenmerken van helderheid, evenwicht en elegantie.